Piotr Damasiewicz Into The Roots – laureaci Grand Prix Konkursu Muzyki Folkowej „Nowa Tradycja” w 2022 roku. Piotr Damasiewicz to kompozytor, trębacz, multiinstrumentalista, edukator, podróżnik. W swojej twórczości sięga do języka jazzu, XX-wiecznej muzyki klasycznej, muzyki etnicznej, muzyki najnowszej, w tym europejskiej muzyki improwizowanej i eksperymentu. Damasiewicz już od ponad dekady jest w nieustannej muzycznej i nie tylko ,,drodze”. Odbył muzyczne podróże do Afryki, Azji, Ameryki Północnej i dużej części Europy, w tym znaczące dla artysty rezydencje na Wyspach Owczych, Francji, Ukrainie, Serbii, Szwajcarii i Portugalii. Obecnie działa w obrębie powołanej przez siebie muzycznej platformy pod nazwą L.A.S. listening and sounding, stworzoną na własne potrzeby wydawnicze oraz koncertowo-warsztatowe. Trio Piotr Damasiewicz - Into the Roots w składzie Piotr Damasiewicz, Zbigniew Kozera i Paweł Szpura zostało powołane z potrzeby wejścia w korzenie dotyczącego etniczności i naturalnej ekspresji. Na połączenie muzyczne w tym trio również zdecydowanie wpłynął fakt wspólnej fascynacji muzyką afrykańską oraz doświadczenia z Czarnym Lądem. Kapela ,,Mała Ziemia Suska’’ oraz Zespół Regionalny ,,Ziemia Suska’’ działają przy Centrum Kultury i Filmu w Suchej Beskidzkiej. Prezentują folklor Górali Babiogórskich, grając na instrumentach tradycyjnych oraz kultywując śpiew, obrzędy i tradycje miejscowe. Biorą udział w wielu lokalnych festiwalach, występują także w miastach w Polsce oraz za granicą. Na tegorocznym Festiwalu „Nowa Tradycja” artyści zaprezentują nowy materiał zarejestrowany w studiu S4 zimą ubiegłego roku – album „Świtanie”.

Koncert Laureata Folkowego Fonogramu Roku 2023 – Raphaela Rogińskiego, gitarzysty i wszechstronnego muzyka nagrodzonego za jego ostatni album „Talán”. Artysta na tej płycie wybrał się na poszukiwanie korzeni Europy Wschodniej. Znalazł je na czarnomorskim stepie, tym morzu traw. Opowieść, która wyłania się z tych poszukiwań jest intymna, niezwykle osobista. Gitara Raphaela czasem po prostu szepcze dawno zapomniane historie. O utracie, tęsknocie, bólu, o radzeniu sobie z nimi, o pięknie i smutku.

HOdpoczno wypycha odrodzenie polskiego tańca wiejskiego na nowe terytoria, poszerzając ognistość starego, porzuconego świata o odważną acz zabawną transowość jazzu. Założony w Łodzi w 2014 roku kwartet to wypadkowa doświadczeń zdobytych w różnych gatunkach. Bijącym sercem zespołu są wielokrotnie nagradzany skrzypek Marcin Lorenc, który jest kuratorem tradycyjnego materiału zaczerpniętego z dziedzictwa dawnych mistrzów ziemi opoczyńskiej, oraz Joanna Szczęsnowicz, która śpiewa dawne pieśni i wydobywa z nich basowe rytmy przy pomocy gustownie skutecznej elektroniki. Z boku na małym zestawie perkusyjnym wkracza Piotr Gwadera, rozrzucając precyzyjnie funkowe, filigranowe wzory, na których niczym połyskujący kostium z pomysłowego materiału wisi pomysłowe brzmienie wybitnego gitarzysty jazzowego Marka Kądzieli. Artyści wystąpią jako laureaci konkursu na Folkowy Fonogram Roku 2022 za płytę „Dryf”.

To opowieść na styku kultur – polskiej muzyki tradycyjnej i ukraińskiej sztuki śpiewu autentycznego połączonych więzami improwizacji i kompozycji. Program przygotowany specjalnie dla Festiwalu – premiera nowych kompozycji, form i przestrzeni do fortepianowych improwizacji, muzycznych komentarzy których punktem wyjścia i głównym źródłem inspiracji są pieśni i melodie zebrane podczas samodzielnych folklorystycznych ekspedycji oraz tradycyjne pieśni wykonywane przez autorytet w dziedzinie sztuki śpiewu tradycyjnego z Ukrainy - zespół DREVO. Motywem przewodnim pojawiającym się we wszystkich pieśniach jest tytułowy obraz ptaka - którego symbolika jest wielowątkowa -dotykająca sfery duchowej, metafizycznej i społecznej. Ptak w folklorze ukraińskim jest mistycznym uosobieniem ludzkiej duszy. Istnieją historyczne legendy w których dusza wykorzystując ptaka przylatuje do nowonarodzonego dziecka odlatując po śmierci sędziwego człowieka do innego wymiaru. W muzyce ludowej ptaki są tajemniczymi postaciami przynoszącymi wieści, a motyw dialogu między człowiekiem i ptakiem to bardzo popularne zjawisko w tradycyjnych pieśniach ukraińskich.

NAP, czyli Lena Nowak – Ahmad Al Khatib – Wojciech Pulcyn trio to projekt, który stanowi kontynuację i rozszerzenie wieloletniej współpracy Leny Nowak ze znakomitym palestyńskim kompozytorem i wirtuozem lutni oud Ahmadem Al Khatibem. Dołączył do nich kontrabasista Wojciech Pulcyn (znany głównie ze sceny jazzowej) i razem chcą przedstawić niezwykle piękną muzykę Ahmada polskiej publiczności. To międzynarodowe trio to nowość na polskiej scenie muzycznej. Łączy niezwykle bogatą tradycję muzyki arabskiej z kunsztem wykonawczym i ciekawością muzyków zakochanych w ciepłym brzmieniu drewnianych instrumentów

Podróżniczki po snach słodkich i sennych koszmarach. Razem śnią i bawią się w projekcie SenJawZabawa, przy dźwiękach zachowanych w polskiej tradycji kołysanek, pieśni, przyśpiewek, zaklęć, przemów i starodawnych zabaw, lunatykują ku obrazom, opowiadającym o dziecku i matce. Ich repertuar to muzyczny kalejdoskop... Począwszy od najstarszych pieśni, które zachowały ślady wędrówek ludów czy prastarych wierzeń o ptakach symbolizujących miłość, początek i przynoszących z zaświatów nowe dusze, poprzez kołysanki obiecanki - przekupywanie dziecka, by zasnęło, kołysanki straszanki, gdzie pojawia się postać „dziada”, a straszenie nim uważano kiedyś za dobry sposób na wychowanie, zabawy: litanię stwarzania świata poprzez budowanie zdania w nieskończoność, dziecięcą ostatkową przemowę, gdzie świat został zaczarowany i odwrócony w dziwny „świat na opak”, kołysanki mroczne i pełne niepokoju, jak samotność dziecka ssącego szmatkę z cukrem i zostawionego, gdy kobiety szły w pole oraz kołysanki radosne, przyjemne dla ucha, jak sentymentalne walczyki. Wreszcie, zaklęcie towarzyszące wymianie zęba mlecznego w stały, świadectwo pewnej nie do końca udanej transakcji zamienione w bajkę i kołysanki ciche i melodyjne jak muzyka wiatru, morza czy gruchanie gołębia. SenJawęZabawę tworzą: Agata Harz, Paula Kinaszewska, Marta Maślanka, Katarzyna Szurman.

TAUTUMEITAS - to żeński zespół wokalny z Łotwy. Artystki - absolwentki etnomuzykologii - zaczęły działalność od muzyki tradycyjnej, wykonując ludowe pieśni łotewskie, zwłaszcza te z regionu Łatgalii. Szybko znalazły w nich inspiracje do własnej twórczości, a mieszając je z elektroniką, elementami pop i rocka, stały się jednym z najbardziej rozpoznawalnych łotewskich zespołów folkowych. Ich cechą charakterystyczną są pięknie zdobione ozdoby na głowę, nazywane koronami, inspirowane tradycyjnymi łotewskimi koronami. Dla żyjących w dawnych czas Łotyszy wyraz "tautumeitas" był powszechnym określeniem młodych, urodziwych dziewcząt, gotowych do małżeństwa i założenia własnej rodziny. Dzisiaj także odnosi się do kobiet, ale tych, których uroda płynie także z noszonych tradycyjnych łotewskich strojów. Ich koncert odbędzie się 19 maja na finał festiwalu.