Święta Jadwiga śląska jest z jednej strony postrzegana jako córka księcia, żona księcia, matka książąt i powinowata europejskiej elity przełomu XII i XIII wieku, z drugiej strony zaś jako silna indywidualność – pierwsza wielka dama, która na rozkwitający dwór Piastów śląskich wprowadziła zupełnie nowy typ pobożności.
W dużej mierze to właśnie dzięki Jadwidze kultura średniowiecznego Śląska rozwijała się znacznie szybciej niż w pozostałych księstwach piastowskich. Poza działalnością dobroczynną i ascezą była inicjatorką wielkich fundacji jej małżonka, Henryka Brodatego, z których najwspanialszym przykładem jest klasztor w Trzebnicy.
Historyk dr Grzegorz Pac podkreślał, że ten wzór pobożności pojawiał się w najbardziej znaczących dynastiach europejskich, gdy żony władców porzucały życie dworskie i oddawały się ascezie. Legenda świętej Jadwigi zawiera również z pozoru anegdotyczne fragmenty o butach, które spowiednik nakazał nosić chodzącej boso księżnej lub o jeżu skrycie hodowanym przez jedną z trzebnickich zakonnic. Opowieści te są w istocie mocno ugruntowane w średniowiecznej symbolice oraz tradycji hagiograficznej.
***
Tytuł audycji: Kryzys wieku średniego
Prowadzą: Łukasz Kozak i Łukasz Modelski
Gość: dr Grzegorz Pac (Instytutu Historycznego UW)
Data emisji: 4.10.2015
Godzina emisji: 16.00
mc/asz
