Piotr Majewski w PolskieRadio.pl (3)

"Kiedy mnie już nie będzie". Magazyn bardzo kulturalny

7 marca mija 24. rocznica śmierci Agnieszki Osieckiej. Choć poświęciliśmy patronce studia muzycznego Trójki tyle wydań MBK, wspomnieliśmy ją, tym razem, oddając już tylko JEJ głos. "Kiedy mnie już nie będzie" – ten tekst, do którego muzykę napisał Seweryn Krajewski – zachowaliśmy na dzisiaj.

Wiolinistycznie, rodzinnie, nastrojowo

Niewątpliwie ten wieczór zdominowały skrzypce, choć silnie swoją obecność zaznaczyły również klawisze. Nie zabrakło też układów rodzinnych, które akurat w muzyce potrafią zaowocować naprawdę wspaniałymi dokonaniami. I tak właśnie się zdarzyło w przypadku płyty, po którą sięgnął w swoim programie Piotr Majewski.

"Nim wstanie dzień"

My już wiemy, że zmierzamy do finału tej historii, a więc – żadnej nadziei. Rok 1964 w serialu "Osiecka", w reżyserii Roberta Glińskiego i Michała Rosy, wyprodukowanym przez Telewizję Polską, już dawno za nami, a to właśnie w tym roku premierę miał film Jerzego Hoffmanna pod tytułem "Prawo i pięść" (scenariusz Józefa Hena na podstawie jego powieści "Toast"), w którym Edmund Fetting śpiewał "Nim wstanie dzień" – balladę Agnieszki Osieckiej i Krzysztofa Komedy. Przy okazji przypominamy, że 30 stycznia minęła 20. rocznica śmierci aktora. Zobacz więcej na temat: Trójka KULTURA Barbara Marcinik Katarzyna Cygler Magazyn Bardzo Kulturalny pandemia koronawirus TEATR Krzysztof Kowalewski

Scenarzysta "Osieckiej": nie starałem się niczego upiększać

– Moja znajomość z Agnieszką Osiecką rozpoczęła się, gdy trafiłem do STS-u, gdzie miałem okazję poznać grono wybitnych ludzi, którzy w tym teatrze funkcjonowali, jak również bohaterów serialu "Osiecka" – mówi Maciej Karpiński, współscenarzysta serialu "Osiecka". – Był to główny powód, dla którego podjąłem się pracy nad tą telewizyjną produkcją – dodaje gość Trójki.

"Uciekaj moje serce". Magazyn Bardzo Kulturalny

Jej życie to prawdziwa love story. Historia miłości niespełnionych. "Króliczek goniony" był przez nią przez całe życie, całe, bo w dzieciństwie także nie zaznała uczucia, jakiego pragnęła. Nikogo nie mamy prawa osądzać, może po prostu cała ta historia wzięła się z pragnień, którym nikt nie był w stanie sprostać. Jej serce było zbyt pobudliwe.

"A to wszystko nie tak, nie tak, nie tak…"

I znowu Przemek Bluszcz wkroczył, jako ten, który wie(!), o czym jest piosenka, przebrany za agenta i, tym razem, pozwolił sobie na więcej. To jedna z najbardziej wiarygodnych ról w serialu (choć epizodyczna), serialu, któremu konsekwentnie towarzyszymy i, co zdarza się od prawie 30 lat MBK, trochę "pod prąd" powszechnym opiniom, recenzjom. W tym sensie "pasujemy" do bohaterki serialu pod tytułem "Osiecka".

Muzyka piękna, która porusza, bawi i relaksuje

Muzyka, jako sztuka organizacji struktur dźwiękowych w czasie, jest jedną z dziedzin sztuk pięknych, która wpływa na psychikę człowieka poprzez dźwięki – taką definicję muzyki znalezioną w internecie na początku programu zacytował Piotr Majewski. I przy okazji zwrócił uwagę, że nie ma w tej definicji żadnych wskazań gatunkowych czy stylistycznych. Bo każdy nosi w sobie własną muzykę, która jest najpiękniejsza.

Z archiwum Studia Jazzowego Polskiego Radia – część 2

Z nami kolejne wydanie audycji "Między dniem a snem", a w niej dalszy ciąg wspólnego słuchania nagrań, które znalazły się na unikatowym wydawnictwie Polskiego Radia dokumentującym działalność Studia Jazzowego Polskiego Radia kierowanego przez Jana Ptaszyna Wróblewskiego w latach 70. Ponadto pojawiły się nagrania Wojciecha Karolaka i George'a Duke'a.

Osiecka to fajna dziewczyna

"Ale Osiecka to fajna dziewczyna – skądkolwiek ją wygonią, znajdzie sposób, żeby swoje powiedzieć (…) w "Podwieczorku przy mikrofonie" przemyciła rosyjską piosenkę "Murka" – świetnie ją przełożywszy (…) Tekst jest najwyraźniej z czasu wojny domowej – "Murka, miła Murka, dziewczyna zła, zdradziła swą ferajnę, poszła do roboty w Czeka – za co zginąć musi (…) – Ciekawa jestem, jak długo pozwolą śpiewać tę znakomitą piosenkę" – notowała w "Dzienniku" z 10 stycznia 1965 roku Maria Dąbrowska.

Piotr Majewski

"Kiedy mnie już nie będzie". Magazyn bardzo kulturalny

Wiolinistycznie, rodzinnie, nastrojowo

"Nie żałuję". Magazyn bardzo kulturalny

Dymny i inni

Kalejdoskop brzmień Snarky Puppy

Syrena, Dymna i podziemny świat

"Drugi raz nie zaproszą nas wcale"

Radio Waves – 10. Światowy Dzień Radia

Piotr Majewski prezentuje: jazz, soul, r&b