Czytaj także

Trudne życie z łuszczycą

Ostatnia aktualizacja: 12.04.2011 13:12

Rano smaruję się cały, przyklejam na to koszulę i idę do pracy - tak o swoim życiu mówi pacjent z łuszczycą.

Posłuchaj

39'57

więcej

Aż do połowy XIX wieku pacjentów z łuszczycą izolowano, gdyż mylono tę chorobę z trądem. Bezsensownie - gdyż to choroba autoimmunologiczna - całkowicie niezakaźna. Jednak ze względu na spektakularne objawy na skórze chorzy wciąż często są skazani na społeczną izolację. Typów łuszczycy jest wiele: pospolita, stawowa, kropelkowata, plackowata. - Zdecydowana większość chorych, na szczęście, ma łuszczycę o małym nasileniu, w której zajęte jest mniej niż 3 proc. powierzchni ciała - mówi dermatolog, prof. Lidia Rudnik. W takim wypadku leczy się ją maściami, które - jak podkreśla profesor - są coraz doskonalsze. Niestety, ponieważ są to preparaty tłuste, codzienne ich stosowanie jest bardzo kłopotliwe.

Zdaniem Moniki Kotlarz-Koza, psycholog z fundacji "Tak. Mam łuszczycę", która sama także cierpi na tę chorobę, powoduje to dodatkowy dyskomfort.

- Gdy ktoś ma łuszczycę jego skóra czuje inaczej, wygląda inaczej - mówi psycholog. - Inaczej wygląda też np. przebieg dnia. Na zabiegach leczniczych i pielęgnacyjnych pacjent spędza długie godziny.

W łuszczycy średnio nasilonej stosuje się także leki doustne i światłoterapię. - Wtedy dwa, trzy razy w tygodniu pacjent musi się "meldować" w często odległym ośrodku światłolecznictwa. Nie każdy może sobie na to pozwolić - tłumaczy prof. Jacek Szepietowski, przewodniczący Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego.

Dlatego lekarze podkreślają zalety terapii biologicznej - to najnowsze osiągnięcie w terapii łuszczycy. Bazuje na autoimmunologicznej genezie choroby, przerywa łańcuch autodestrukcyjnej reakcji organizmu. Leczenie jest bardzo skuteczne i stosunkowo mało kłopotliwe - polega na podskórnych iniekcjach, tak jak w przypadku insuliny.

Takie leczenie jest stosowane przede wszystkim w ciężkich przypadkach. Jak wyjaśnia prof. Szepietowski polscy pacjenci mają dostęp do leczenia biologicznego bardzo ograniczony z powodów finansowych. - Walczymy, by ministerstwo wprowadziło program terapeutyczny. Nie tylko w krajach Europy Zachodniej, ale nawet w Czechach na Słowacji dostęp do tych nowoczesnych leków jest łatwiejszy - mówi.

Trzeba pamiętać, że łuszczyca to nie tylko choroba skóry, ale schorzenie układowe. Chorzy dwa razy częściej doznają zawałów, cierpią na nadciśnienie tętnicze, nietolerancję glukozy i otyłość. Pięć razy częściej u chorych na łuszczycę występują przewlekłe choroby przewodu pokarmowego. Nie mówiąc już o zaburzeniach depresyjnych i lękowych.

Mechanizm powstawania łuszczy nie jest jeszcze poznany do końca. Z całą pewnością jest ona uwarunkowana genetycznie. Jeśli choruje jeden rodzić prawdopodobieństwo zachorowania dziecka wynosi 20-30 proc., ale w przypadku dwojga rodziców - dramatycznie rośnie. W grę wchodzą też czynniki środowiskowe. - Wiemy, ze palenie papierosów zaostrza przebieg choroby i utrudnia leczenie - mówi prof. Rudnik. Zasadniczo kieliszek wina do obiadu nie szkodzi, ale większa ilość alkoholu może pogorszyć stan chorego.

Lekarze rozróżniają też cięższą, uporczywa łuszczycę, która występuje u ludzi młodych i późniejszą, "starczą" o łagodniejszym przebiegu.

Program prowadził Artur Wolski.

(lu)

Aby wysłuchać całej rozmowy z "Wieczoru naukowego", wystarczy wybrać "Łuszczyca" w boksie "Posłuchaj" w ramce po prawej stronie.

Zobacz więcej na temat: medycyna NAUKA łuszczyca POLSKA Czechy obiad Słowacja zdrowie

Czytaj także

Pieprzyki eliksirem młodości?

Ostatnia aktualizacja: 30.05.2011 15:30

Czy to możliwe, aby ludzie z dużą ilością pieprzyków starzeli się wolniej? Tak i są na to dowody naukowe!

Posłuchaj

03'54 Pieprzyki eliksirem młodości

więcej

Jak wynika z badań naukowców z King’s College w Londynie, którzy przebadali 1200 bliźniąt jednojajowych w wieku od 17 do 89 lat, występowanie dużej ilości znamion na ciele (więcej niż 100) ma wpływ zdrowie.

Badacze dowiedli przede wszystkim, że skóra takich osób jest mniej narażona na przedwczesne starzenie a kości odporniejsze są na osteoporozę lub kruchość ze względu na większą gęstość tkanki kostnej.

Zdaniem naukowców, duża ilość znamion może wiązać się także z silniejszymi mięśniami, zdrowszym wzrokiem i lepszą kondycją serca.

Na razie naukowcy nie potrafią jednoznacznie wyjaśnić wykrytych zależności. Przypuszczają, że wszystko to zasługa telomerów, czyli końcówek chromosomów chroniących łańcuchy DNA przed błędami w kopiowaniu, które to są dłuższe u osób z dużą ilością pieprzyków.

– Prawdopodobnie takie zależności związane są z układem genetycznym takich osób, który to determinuje powstawanie znamion – przypuszcza dermatolog Katarzyna Łoza. Zwraca uwagę jednocześnie, że w całym tym badaniu chodzi właśnie o pieprzyki uwarunkowane genetycznie a nie te, które pojawiają się na skutek dużej ekspozycji ciała na słońce. – Nie warto więc spędzać na słońcu dużo czasu z nadzieją, że tych pieprzyków pojawi się więcej, a tym samym skóra będzie się wolniej starzeć – podkreśla dermatolog.

Aby wiedzieć więcej wysłuchaj całości rozmowy. Dźwięk znajdziesz w ramce po prawej stronie artykułu.

ap

Zobacz więcej na temat: NAUKA łozo osteoporoza Londyn DNA

Czytaj także

My się opalamy, a skóra cierpi

Ostatnia aktualizacja: 08.08.2011 16:30

Z punktu widzenia estetyki opalona skóra wydaje nam się ładniejsza niż biała, jest to jednak efekt jej rozpaczliwego bronienia się przed słońcem.

Posłuchaj

33'44 My się opalamy, a skóra cierpi

więcej

Choć uwielbiamy wylegiwać się na słońcu, ponieważ piękny brąz zdecydowanie poprawia wygląd i samopoczucie, to nasza skóra może mieć w tej sprawie odmienne zdanie.

Przebywając w pełnym słońcu przez wiele godzin, łatwo możemy nabawić się nowych zmarszczek i przebarwień – są to już niekoniecznie najbardziej pożądane wakacyjne pamiątki.

– Tego, ile nasza skóra może zyskać zmarszczek po letnim opalaniu, nikt jeszcze nie policzył. Jeśli jednak będziemy ją "konserwować", to w dobrym stanie posłuży nam przez wiele lat. Nie musimy się owijać prześcieradłem, gdy wychodzimy latem na powietrze, ale nie wystawiajmy się świadomie na działanie słońca. Na pierwszy rzut oka można odróżnić człowieka, który bardzo szczodrze korzysta z promieni słonecznych, od tego, który ich unika. Co z tego, że jego skóra jest mniej opalona, skoro jest gładsza i ma mniej zmarszczek – powiedziała dr Monika Kałowska z Kliniki Dermatologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego.

W jedynkowej debacie tłumaczyła, że promienie ultrafioletowe działają destrukcyjnie na włókna kolagenowe i elastynę w głębszych warstwach skóry i kruszą ją. A są nam one potrzebne do tego, by była ona gładka i dobrze napięta. Działanie słońca powoduje, że w miejscach tych skóra zapada się i tworzą się rowki, zmarszczki oraz fałdy.

Lekarz medycyny ogólnej i estetycznej Małgorzata Kossut podkreśliła, że są dwa mechanizmy obrony skóry przed słońcem. Powstają przebarwienia – pod wpływem promieniowania UVB, czyli krótszego ultrafioletu. Dochodzi wtedy do syntezy nowej melaniny i równomiernego rozmieszczenia jej w naskórku. Skóra broni się też poprzez pogrubienie naskórka.

– Skrajnym przykładem opalania skóry jest oparzenie słoneczne, przy którym powstaje rumień i stan zapalny. Może dojść do oparzenia drugiego stopnia z wystąpieniem pęcherzy i nadżerek. Korzystajmy ze słońca rozsądnie i w odpowiedni sposób zabezpieczajmy się przed uszkodzeniem skóry – tłumaczyła w radiowej Jedynce Małgorzata Kossut.

Debatę prowadziła Marta Kielczyk.

(pp)

Zobacz więcej na temat: NAUKA oparzenie rumień

Czytaj także

Zmarszczki? Tabletka lepsza niż krem

Ostatnia aktualizacja: 26.09.2011 10:30

Pierwsza tabletka przeciwzmarszczkowa może okazać się bardziej skuteczna od kremów - twierdzą naukowcy, których wnioski przytacza "New Scientist".

Tabletka działa, w odróżnieniu od kremów, na głębokie warstwy skóry. Kapsułki są przeznaczone do zażywania trzy razy dziennie i zawierają mieszankę naturalnych ekstraktów, które aktywują geny wpływające na syntezę kolagenu. Upchnięto w nich m.in. witaminy C i E, izoflawony sojowe, likopen (karotenoid występujący w pomidorach) oraz wielonienasycone kwasy omega-3.

Zespół naukowców z brytyjskich laboratoriów Unilever przeprowadził badania wśród 480 kobiet po menopauzie w Wielkiej Brytanii, Francji i Niemczech. Po dwóch tygodniach stosowania tabletek tzw. kurze łapki w okolicach oczu uległy spłyceniu średnio o 10 proc., a w niektórych przypadkach nawet o 30 proc., w porównaniu z grupą zażywającą placebo.

U 110 kobiet naukowcy wykonali ponadto przed i po kuracji biopsję na głębokość czterech milimetrów, by zbadać produkcję kolagenu, proteiny odpowiedzialnej za elastyczność skóry. Po wprowadzeniu przeciwciał zabarwiających na czerwono tkanki, w których produkowany jest nowy kolagen, okazało się, że u jednej piątej kobiet przyjmujących kapsułki zaobserwowano znaczny wzrost jego poziomu w skórze właściwej.
Tabletki już w październiku trafią do 44 ośrodków odnowy biologicznej w Wielkiej Brytanii, Hiszpanii i Kanadzie, których współwłaścicielem jest Unilever.

Autorzy badań zwracają uwagę, że przy rekomendowanej dawce ryzyko wystąpienia efektów ubocznych jest znikome. Po przerwaniu kuracji zmarszczki prawdopodobnie staną się znów bardziej widoczne pod wpływem normalnego procesu starzenia się skóry - zastrzega prowadząca badania Gail Jenkins.

- Powinniśmy godniej akceptować obecność zmarszczek. Ktoś mógłby opracować pigułkę powstrzymującą przed zamartwianiem się swoim wyglądem. Ludzie byliby wówczas znacznie bardziej szczęśliwi - komentuje psycholog Nichola Rumsay z University of the West of England. Jak Państwo sądzą - może to dobre rozwiązanie?

(ew/pap)

Zobacz więcej na temat: Francja Hiszpania Niemcy Wielka Brytania witaminy

Czytaj także

Sojowy lek na kurze łapki

Ostatnia aktualizacja: 02.11.2011 13:00

Miliony kobiet czekają na takie badania. Eksperymentalny suplement na bazie soi może pomóc kobietom po menopauzie wygładzić tzw. kurze łapki - informuje pismo medyczne "Menopause".

Badania przeprowadzone przez japońską firmę farmaceutyczną Otsuka Pharmaceutical wskazują na skuteczność preparatu o roboczej nazwie SE5-OH, zawierającego naturalny związek S-equol powstały w trakcie fermentacji soi.

Związek ten może być produkowany w organizmie w sposób naturalny, jako produkt uboczny powstały podczas trawienia izoflawonów soi, czyli związków roślinnych o strukturze zbliżonej do estrogenu. S-equol przyłącza się do receptorów estrogenowych i może powodować podobne działanie jak ten hormon, jednak o wiele słabsze - wyjaśniają naukowcy.

Receptory estrogenu znajdują się m.in. w komórkach skóry, dlatego widoczne są na niej efekty towarzyszącego menopauzie spadku poziomu tego hormonu.

W badaniach przeprowadzonych w Japonii wzięło udział 101 kobiet po menopauzie, które podzielono na trzy grupy. Pierwsza przyjmowała przez dwanaście tygodni 30 mg suplementu codziennie, druga - 10 mg, a trzecia - placebo.

Autor badań, Ayuko Oyama zauważa, że poszczególne osoby różnią się pod względem zdolności produkowania S-equolu z soi, a co najmniej połowa populacji nie jest wyposażona w niezbędną do tego florę jelitową (ten przypadek dotyczył wszystkich biorących udział w badaniach kobiet).
Po trzech miesiącach przyjmowania suplementów kobiety zostały poddane analizie dermatologicznej, wykonywanej przez specjalistę, który nie wiedział, które z nich przyjmowały preparat. W porównaniu z grupą stosującą placebo, u kobiet biorących prawdziwy suplement zauważono przynajmniej niewielkie wygładzenie kurzych łapek w kącikach oczu.

Dr Carolyn Jacob z Amerykańskiej Akademii Dermatologicznej, występująca w roli niezależnego eksperta, zauważa, że rezultaty te zachęcają do dalszych, zakrojonych na szerszą skalę badań nad wpływem soi na proces starzenia skóry. Jej zdaniem, przydatne byłoby wykonanie biopsji skóry, by sprawdzić, czy suplement rzeczywiście wpływa na poziom kolagenu. Niezbędne będzie także dokładne zbadanie możliwego negatywnego działania preparatu, który, podobnie jak estrogen, może wpływać na ryzyko raka piersi lub macicy.

(ew/pap)

Zobacz więcej na temat: firma Japonia rak piersi