Wśród nominowanych do nagrody OPUS znaleźli się:
1. Zbigniew Bargielski, VI Kwartet Smyczkowy „Dramatyczny”.
2. Mateusz Bień, Concertino na wiolonczelę.
3. Magdalena Długosz, Poza ciszą na taśmę.
4. Grzegorz Duchnowski, Apollo i Marsjasz.
5. Anna Gołosz-Zawadzka, Epifrazy na flet, obój, klarnet, fagot i waltornię.
6. Aleksandra Gryka, Youmec na klawesyn i taśmę.
7. Paweł Hendrich, Metasolidus na orkiestrę symfoniczną.
8. Maciej Jabłoński, …patrz, nic układa kosze z gwiazd i tak jak ryby puszcza w błękit. 3 Concerto grosso na obój i skrzypce i orkiestrę kameralną.
9. Wojciech Kilar, Te Deum.
10. Krzysztof Knittel, Tanie imitacje.
11. Justyna Kowalska, Obraz 1929.
12. Hanna Kulenty, String Quartet na 4 (A Cradle Song).
13. Sławomir Kupczak, Penultima na wiolonczelę i orkiestrę kameralną.
14. Aleksander Lasoń, Called Back Sacrificial Chanting and Playing to ANNA na głosy solowe i orkiestrę smyczkową.
15. Paweł Łukaszewski, Et expecto resurrectionem mortuorum per soprano, mezzosoprano, baritono, coro misto ed orchestra.
16. Paweł Mykietyn, Pasja wg św. Marka.
17. Tomasz Opałka, Quadra na orkiestrę symfoniczną.
18. Ryszard Osada, Mimesis II na zespół kameralny i elektronikę.
19. Krzysztof Penderecki, Koncert na róg i orkiestrę.
20. Tomek Praszczałek, Koncert na altówkę i orkiestrę.
21. Dariusz Przybylski, Orchesterstuck.
22. Piotr Radko, Kantylena na orkiestrę symfoniczną.
23. Elżbieta Sikora South shore - 20'concertino na harfe i orkiestrę kameralną.
24. Sławomir Wojciechowski, Ge-sheng na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, flet, klarnet i akordeon.
25. Krzysztof Wołek, Un claro del tiempo na flety, sopran, fortepian i elektronikę.
Telewizja Polska i Polskie Radio podjęły w 2008 r. decyzję o ufundowaniu Nagród Mediów Publicznych w dziedzinie literatury COGITO i współczesnej muzyki poważnej OPUS.
Nagrody Telewizji Polskiej i Polskiego Radia będą przyznawane każdego roku:
- kompozytorowi polskiemu za utwór muzyczny, którego pierwsze wykonanie i upowszechnienie nastąpiły w roku poprzedzającym przyznanie nagrody;
- autorowi najlepszej książki z dziedziny literatury o szczególnych walorach artystycznych, napisanej i wydanej w języku polskim, której pierwsze wydanie nastąpiło w roku poprzedzającym przyznanie nagrody.
W drugiej edycji Nagrody Mediów Publicznych COGITO i OPUS zostaną przyznane za dzieło literackie i muzyczne, które pierwsze wydanie lub wykonanie miało w roku 2008. Laureaci Nagród Mediów Publicznych zostaną ogłoszeni 14 września 2009 r. podczas uroczystej gali transmitowanej w TVP1, TVP Kultura i Programie 1 Polskiego Radia.
Więcej o Nagrodach Mediów Publicznych: www.nagrody-mediow-publicznych.pl
NOTKI BIOGRAFICZNE
Zbigniew Bargielski ur. w 1937 roku, studiował prawo na Uniwersytecie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie (1954-57), w 1958 roku rozpoczął studia kompozytorskie w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej pod kierunkiem Tadeusza Szeligowskiego. Po jego śmierci kontynuował je u Bolesława Szabelskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach, uzyskując dyplom w 1964 roku. W latach 1966-67 odbywał studia uzupełniające u Nadii Boulanger w Paryżu, a w 1972 – w Hochschule für Musik w Grazu. W 1986 był stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst. Jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich. W 1965 roku otrzymał I nagrodę w Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Parades na orkiestrę (1970). Jego Kwartet smyczkowy nr 1 „Alpejski” uzyskał II nagrodę w Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Krakowie w 1976 roku oraz został wyróżniony w 1981 w Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu. „Sen mara na tenor i fortepian” do słów Kazimierza Wierzyńskiego zdobył III nagrodę w Konkursie im. Karola Szymanowskiego w 1982 roku. W 1995 utwór Trigonalia na gitarę, akordeon, perkusję i orkiestrę kameralną był rekomendowany przez Międzynarodową Trybunę Kompozytorów UNESCO w Paryżu. Oprócz kompozycji zajmuje się publicystyką i pedagogiką muzyczną. Mieszka w Wiedniu.
Mateusz Bień ur. w 1968 roku, pracuje jako wykładowca krakowskiej Akademii Muzycznej i jednocześnie zajmuje się realizacją dźwięku. Komponuje na instrumenty i media elektroniczne. Tworzy systemy do kompozycji algorytmicznej. Ważniejsze kompozycje: twt na flet i skrzypce, Divertimento na obój, skrzypce, wiolonczelę i klawesyn, Gigue na obój, 2 klarnety, fagot, 2 skrzypiec, 2 altówki, wiolonczelę i kontrabas, Short Black Story na saksofon i harfę, Aitkenada na flet solo, Witamy w raju na flet i instrumenty perkusyjne, Turdidae na taśmę, cykl utworów na harfę: Colon, Etiuda koncertowa, Postludium, Lina; cykl Limeryki: krótkie utwory na różne składy Suita karnawałowa na saksofon solo, Retroplexis na taśmę, Sinfony II na taśmę.
Magdalena Długosz ur. w 1954 roku, ukończyła kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Krystyny Moszumańskiej-Nazar, a także teorię muzyki u Józefa Patkowskiego. Od 1979 prowadzi zajęcia dydaktyczne w Studiu Muzyki Elektroakustycznej Akademii Muzycznej w Krakowie, gdzie zrealizowała swoje pierwsze utwory. Kolejne powstawały w Studiu Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie, EMS w Sztokholmie, EAS w Bratysławie, Studiu GRAME (Groupe de Recherche Appliquée en Musique Electroacoustique) w Lyonie. Utwory Magdaleny Długosz wykonywane były na festiwalach muzyki współczesnej w Polsce (Warszawa, Poznań, Wrocław, Gdańsk, Kraków) i za granicą (m.in. w Norymberdze, Kolonii, Berlinie, Sztokholmie, Oslo, Lyonie, Seul, Waszyngtonie, Strasburgu). Od 1999 jest członkiem Komisji Repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień.
Grzegorz Duchnowski ur. w 1971 roku, ukończył kompozycję pod kierunkiem Sławomira Kaczorowskiego i Krzysztofa Knittla w Akademii Muzycznej w Łodzi. Jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich. Jego kompozycje były wykonywane na festiwalach i koncertach muzyki współczesnej – Musica Polonica Nova, Musica Moderna, Śląska Trybuna Kompozytorów, Świętokrzyskie Dni Muzyki, Generacje, Warszawskie Spotkanian Muzyczne, cykl koncertów organizowanych przez Związek Kompozytorów Polskich „Pory Roku”, a wykonawcami byli m.in: Polska Orkiestra Radiowa, Orkiestra Filharmonii Świętokrzyskiej, Verdehr Trio, Kwartludium. Utwory transmitowane były w Polskim Radiu oraz WRC Radio – New York.
Anna Gołosz-Zawadzka ur. w 1955 roku, ukończyła teorię muzyki, a następnie kompozycję w klasie Krystyny Moszumańskiej-Nazar w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W latach 1986-87 swoje umiejętności w zakresie kompozycji doskonaliła w Folkwang Hochschüle für Musik, Theater und Tanz w Essen-Werden w Niemczech u Wolfganga Hufschmidta. Podczas studiów, a także po ich ukończeniu, współpracowała ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia w Warszawie oraz Studiem Elektronicznym Akademii Muzycznej w Krakowie, co zaowocowało twórczością w zakresie muzyki elektroakustycznej. W latach 1983-86 brała udział w Międzynarodowych Kursach dla Młodych Kompozytorów w Kazimierzu nad Wisłą, podczas których miała okazję współpracować m.in. z Witoldem Lutosławskim, Iannisem Xenakisem, Witoldem Szalonkiem, Makoto Shinoharą, François-Bernardem Mâchem. Jej kompozycje wykonywane były wielokrotnie w kraju, m.in. podczas Śląskich Dni Muzyki Współczesnej w Katowicach, Dni Kompozytorów Krakowskich, „Warszawskiej Jesieni" oraz za granicą (w Belgii, Holandii, Finlandii, Norwegii, Japonii, Niemczech, Francji, Rosji, na Słowacji i Ukrainie). Pracuje w Akademii Muzycznej w Krakowie, pełniąc funkcję dyrektora Instytutu Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki.
Aleksandra Gryka ur. w 1977, w 1997 ukończyła Państwową Średnią Szkołę Muzyczną II stopnia im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie fortepianu Jaśminy Strzeleckiej. Studiowała kompozycję w Akademi Muzycznej w Krakowie pod kierunkiem Krystyny Moszumańskiej-Nazar. Od 2000 kompozycji komputerowej uczyła się u Magdaleny Długosz. Uczestniczyła w kursach kompozytorskich prowadzonych pod auspicjami paryskich centrów nowej muzyki IRCAM/ACANTHES w Krakowie i Helsinkach (2000) oraz w letnich warsztatach w Reichenau w Austrii (2002). W 2001 roku debiutowała na festiwalu „Warszawska Jesień” utworem OXYGEN nr.369,1. W 2000 otrzymała I nagrodę na Konkursie Kompozytorskim EuroArtMeeting we Wrocławiu za utwór High3bbingNor na orkiestrę symfoniczną (2000), w 2003 i 2006 – nominacje do Paszportu „Polityki” w dziedzinie muzyka poważnej, w 2004 – nagrodę fundacji Christoph und Stephan Kaske-Stiftung za twórczość elektroakustyczną, w 2006 – nominację do Nagrody TVP Kultura.
Paweł Hendrich ur. w 1979, ukończył studia na Wydziale Inżynieryjno-Ekonomicznym Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, w 1998 podjął naukę kompozycji u Jerzego Filca, jest także absolwentem Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Akademii Muzycznej we Wrocławiu w klasie kompozycji Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil. Na przełomie 2005 i 2006 przebywał w Hochschule für Musik w Kolonii w ramach programu stypendialnego Socrates-Erasmus, gdzie studiował kompozycję w klasie Yorka Höllera, został także objęty Programem Promocji 13 Kompozytorów przez Europejskie Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego. Jest laureatem wielu nagród, m.in. w 2005 – III nagrody za Anepigraph na małą orkiestrę (2005) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim organizowanym przez Fundację im. Franza Josefa Reinla w Wiedniu. Jego utwory były wykonywane m.in. na Festiwalu Warszawska Jesień, Festiwalu Audio Art w Krakowie w Warszawie, Festiwalu Musica Polonica Nova we Wrocławiu..Zajmuje się także programowaniem w środowisku Max/MSP i wykonawstwem muzyki elektroakustycznej na żywo. Jest członkiem tria „Phonos ek Mechanes”.
Maciej Jabłoński ur. w 1974 roku, w latach 1993-98 studiował kompozycję pod kierunkiem Marka Stachowskiego w Akademii Muzycznej w Krakowie. Swoje umiejętności doskonalił biorąc udział w międzynarodowych kursach: w 1997 podczas Young Composers Meeting w Apeldoorn (pod kierunkiem Rodney’a Shermana, Roberta Platza, Louisa Andriessena), Sommerkurse für Neue und Computermusik w Stuttgarcie oraz Międzynarodowych Letnich Kursów Kompozytorskich w Radziejowicach (pod kierunkiem Petera-Michaela Hamela, Alejandro Iglesiasa Rossiego, Paula Pattersona), w 1998 poczas Buckower Sommerwerkstatt w Buckow, w 2006 w Darmstadt (u Helmuta Lachenmanna i Georgesa Aperghisa). Jego utwory wykonywane były w Polsce (m.in. w ramach Dni Kompozytorów Krakowskich i Warszawskiej Jesieni) oraz w Niemczech i Danii. Jest laureatem kilku konkursów kompozytorskich.
Wojciech Kilar ur. w 1932 roku, studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach grę na fortepianie i kompozycję w klasie Bolesława Woytowicza, a w latach 1955-58 był jego aspirantem w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. W 1957 uczestniczył w Międzynarodowych Kursach Wakacyjnych Nowej Muzyki w Darmstadt. Edukację muzyczną uzupełniał jako stypendysta rządu francuskiego w Paryżu w latach 1959-60; uczęszczał na zajęcia kompozycji do Nadii Boulanger. W 1977 został członkiem-założycielem Towarzystwa im. Karola Szymanowskiego w Zakopanem. Wchodził także w skład Komisji Repertuarowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień. Za swoją działalność artystyczną otrzymał wiele nagród, m.in. Nagrodę Fundacji im. Lili Boulanger w Bostonie (1960), Nagrodę Fundacji im. Alfreda Jurzykowskiego w Nowym Jorku (1984), Nagrodę Artystyczną Komitetu Kultury Niezależnej NSZZ „Solidarność” (1989), Nagrodę im. Wojciecha Korfantego (1995), Złote Berło Fundacji Kultury Polskiej (2000), Wielką Nagrodę Fundacji Kultury (2001), Nagrodę TV Polonia „za sławienie Polski i polskości” (2004), ponadto otrzymał wiele nagród za muzykę filmową, m.in. w 1975 na Festiwalu Filmów Polskich w Gdańsku za muzykę do „Ziemi obiecanej” (reż. Andrzej Wajda), w 1992 za muzykę do filmu „Dracula” (reż. Francis Ford Coppola) Nagrodę Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Producentów ASCAP Award 1992 w Los Angeles i nagrodę Best Score Composer for a 1992 Horror Film w San Francisco.
Krzysztof Knittel ur. w 1947, studiował reżyserię dźwięku i kompozycję u Tadeusza Bairda, Andrzeja Dobrowolskiego i Włodzimierza Kotońskiego oraz muzykę komputerową u Lejarena Hillera w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. Od 1973 współpracuje ze Studiem Eksperymentalnym Polskiego Radia. W latach 1974-75 studiował programowanie w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk. W 1978 pracował w The Center of the Creative and Performing Arts w Buffalo. Jest współzałożycielem wielu grup twórczych, od 2004 zespółu Kawalerów błotnych (m.in. razem z Jerzym Kornowiczem, Ryszardem Latecki i Tadeuszem Wieleckim). Jako kompozytor i wykonawca swoich utworów Krzysztof Knittel brał udział w prestiżowych festiwalach muzyki współczesnej i koncertował m.in. w takich salach, jak Carnegie Hall, Lincoln Centre i The Kitchen w Nowym Jorku, Glenn Gould Studio w Toronto, Théâtre de la Ville i Théâtre du Lierre w Paryżu, Stedelijk Museum w Amsterdamie, Kunstmuseum Bern, ORF Studio w Grazu. Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzykę baletową, tworzy instalacje dźwiękowe, pisze utwory na orkiestrę, chóry, zespoły. Jako dziennikarz muzyczny współpracował m.in. z Pegazem, Redakcją Muzyki Poważnej TVP, pismami „Ruch Muzyczny” i „Studio”. Laureat licznych nagród od 1986 prowadzi wykłady na temat nowej muzyki (m.in. w Warszawie, Monachium, Bostonie, Filadelfii, Barcelonie, Alicante, Budapeszcie, Viitasaari). Od 2001 wykłada także w Akademii Muzycznej w Łodzi.
Justyna Kowalska ur. w 1985 roku, kompozytorka, flecistka, pianistka i improwizatorka, od 2004 roku studiuje kompozycję pod kierunkiem Aleksandra Lasonia na Wydziale Kompozycji, Interpretacji, Edukacji i Jazzu Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. W 2006 otrzymała wyróżnienie za utwór Cierń na 2 głosy, altówkę i fortepian do słów Tadeusza Różewicza na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim im. Tadeusza Różewicza w Gliwicach, w 2008 – I nagrodę za Obraz 1929 (Zdzisław Beksiński in memoriam) na orkiestrę symfoniczną na Konkursie Kompozytorskim im. Artura Malawskiego w Rzeszowie. Regularnie współpracuje m.in. z katowicką Akademią Sztuk Pięknych, badając możliwości łączenia dwóch płaszczyzn plastyki i muzyki. Sama tworzy także grafiki komputerowe.
Hanna Kulenty ur. w 1961, studiowała kompozycję w klasie Włodzimierza Kotońskiego w Akademii Muzycznej w Warszawie, a następnie – w latach 1986-88 – kompozycję u Louisa Andriessena w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze. W latach 1990-91 przebywała w Berlinie jako stypendystka Deutscher Akademischer Austauschdienst. Od 1989 pracuje jako niezależny kompozytor. Wykładała także na kursach kompozytorskich, m.in. w Apeldoorn (1995), Radziejowicach i Monachium (1996), Amsterdamie (1997) oraz w Kalifornii (1998). Za swoją twórczość kompozytorską otrzymała wiele nagród, m.in. w 1985 – II nagrodę na Europejskim Konkursie Młodych Kompozytorów w Amsterdamie za utwór Ad Unum na orkiestrę, w 1987 – II nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich za utwór Ride for 6 percussionists oraz Nagrodę Artystyczną Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego. W listopadzie 2000 rozgłośnia radiowa Deutschlandfunk w Kolonii zorganizowała koncert monograficzny kompozytorki, który zarejestronawno na płycie CD. W 2003 podczas Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów, najwyższą punktację otrzymał jej Koncert na trąbkę i orkiestrę symfoniczną w nagraniu z prawykonania, dokonanego przez holenderskiego solistę Marco Blauuwa z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia pod batutą belgijskiego dyrygenta Ronalda Zollmana.Od 1992 mieszka w Warszawie i w Arnhem w Holandii.
Sławomir Kupczak ur. w 1979, kompozytor, skrzypek i pedagog. Studiował w Akademii Muzycznej we Wrocławiu: kompozycję pod kierunkiem Jana Wichrowskiego oraz realizację kompozycji komputerowej u Cezarego Duchnowskiego. W 2007 został laureatem II nagrody za Lament na głos żeński, wiolonczelę, fortepian i taśmę na 48 Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda oraz IV nagrody na 53. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za utwór Anafora VI na kwartet smyczkowy i elektronikę. Jego utwory prezentowane były w radiu oraz wykonywane na wielu koncertach muzyki współczesnej w kraju i za granicą. Pisał m.in. dla takich artystów, jak Agata Zubel – Akwaforta na głos żeński, okarynę, flet prosty, taśmę i komputer (2002), et cetera na głos, instrumenty dęte, kwartet smyczkowy i komputer (2005), Andrzej Bauer – Anafora V na wiolonczelę i komputer (2004). Obok działalności kompozytorskiej Sławomir Kupczak zajmuje się wykonawstwem muzyki współczesnej – gra na skrzypcach utwory solowe i kameralne. W latach 2000-2002 był członkiem orkiestry smyczkowej Tech-no Orchestra prowadzonej przez Roberta Kurdybachę, w latach 2002-2004 członkiem wrocławskiego teatru „ZAR”, działającego przy Ośrodku Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego, z którym zrealizował spektakle pt. Ewangelie dzieciństwa oraz Łazarz wspólnie z mistrzem tańca butoh Daisuke Yoshimoto.
Aleksander Lasoń ur. w 1951 roku, kompozytor, pianista, dyrygent i pedagog. W latach 1970-74 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Katowicach na Wydziale Jazzu i Muzyki Rozrywkowej, a następnie kontynuował studia w klasie kompozycji Józefa. Jest laureatem IV Konkursu Improwizacji Fortepianowej w 1972. Otrzymał m.in. w 1976 roku II nagrodę w Konkursie Kompozytorskim im. Grzegorza Fitelberga za Symfonię nr 1 na instrumenty dęte, perkusję i dwa fortepiany (1975), w 1980 – Nagrodę im. Beethovena Miasta Bonn za Symfonię nr 2 „Koncertującą” na fortepian i orkiestrę, Nagrodę Artystyczną im. Stanisława Wyspiańskiego (1986). W 1996 roku z jego inicjatywy w Akademii Muzycznej w Katowicach powstała Orkiestra Muzyki Nowej, której celem jest popularyzacja muzyki najnowszej i klasyki XX w. W skład zespołu wchodzą absolwenci, wykładowcy i utalentowani studenci katowickiej uczelni.Obok pracy twórczej prowadzi od 1975 r. działalność pedagogiczną. Jest profesorem Filii Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie i Akademii Muzycznej w Katowicach.
Paweł Łukaszewski ur. w 1968 roku, studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie w latach 1987-92 w klasie wiolonczeli Andrzeja Wróbla oraz w latach 1991-95 w klasie kompozycji Mariana Borkowskiego. Prowadzi aktywną działalność jako organizator życia muzycznego. Od 1992 pełni funkcję prezesa Stowarzyszenia Musica Sacra, od 1995 jest sekretarzem Stowarzyszenia Laboratorium Muzyki Współczesnej w Białymstoku. Jego utwory wykonywane były m.in. we Francji, Niemczech (Festiwal Unerhörtemusik w Berlinie), we Włoszech (Festival Internazionale di Musica Contemporanea Musica Viva w Rzymie), Kanadzie (5th Edmonton New Music Festival), Stanach Zjednoczonych oraz na licznych festiwalach w Polsce. W 1999 kompozycja Winterreise na orkiestrę smyczkową została zaprezentowana przez Narodową Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia pod dyryrekcją Jerzego Maksymiuka na prestiżowym koncercie The Last Night of the Proms w Krakowie, który odbywał się pod patronatem Księcia Kentu. Od 2002 pełni funkcję kierownika Pracowni Kontrapunktu przy Katedrze Kompozycji warszawskiej Akademii Muzycznej.
Paweł Mykietyn ur. w 1971 roku, kompozytor i klarnecista; studiował w klasie kompozycji Włodzimierza Kotońskiego w warszawskiej Akademii Muzycznej, którą ukończył w 1997 roku. W 1993 roku zadebiutował utworem La strada na Festiwalu Warszawska Jesień. Jego utwór 3 for 13 dla 13 wykonawców (1994), napisany na zamówienie Polskiego Radia, zajął pierwszą lokatę w kategorii twórczości kompozytorów młodych na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1995. W 1996 Epifora na fortepian i taśmę (1996), napisana również na zamówienie Polskiego Radia, zajęła I miejsce w kategorii utworów kompozytorów młodych na IV Międzynarodowej Trybunie Muzyki Elektroakustycznej UNESCO w Amsterdamie oraz znalazła się w grupie kompozycji rekomendowanych w kategorii ogólnej. Pisze również muzykę teatralną i filmową. Od lat współpracuje z Krzysztofem Warlikowskim, który wyreżyserował jego operę „Ignorant i szaleniec” (2000). W 2008 roku został pierwszym laureatem Nagrody Mediów Publicznych OPUS w dziedzinie muzyki poważnej za II Symfonię .
Tomasz Opałka ur. w 1983 roku, jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich, współpracował z wieloma dyrygentami, m.in. Łukaszem Borowiczem, Wojciechem Michniewskiem, Danielem Gazonem, Michałem Śmigielskim, Kazimierzem Dąbrowskim. Jest autorem muzyki do filmu „Człowiek bez twarzy” w reż. Janusza Dybowskiego, biorącego udział w konkursie Camerimage w 2006.
Ryszard Osada ur. w 1972, w latach 1991-96 studiował kompozycję pod kierunkiem Leszka Wisłockiego w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. W latach 2000-2002 odbył studia na wydziale Podyplomowych Studiów Kompozycji w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Mariana Borkowskiego. Jego twórczość kompozytorska była nagradzana podczas wielu konkursów, m.in. w 1994 otrzymał III nagrodę na międzynarodowym konkursie kompozytorskim CHAIN FESTIVAL of music and dance w Enschede (Holandia) za utwór Impresja z wokalizą na sopran, fortepian, wiolonczelę i flet. Jego utwory prezentowane były na wielu festiwalach i koncertach, jak również emitowane w rozgłośniach radiowych. Prezentowane były również za granicą - we Włoszech, Francji, Anglii i Portugalii. Kilka utworów zostało nagranych i wydanych na płytach CD: E-motion (Fondazione Russolo-Pratella 2003, Acte Prealable 2004 – nominacja Fryderyk 2004, Warszawska Jesień 2004, 2008), Preludium na organy (DUX 2005 – nominacja Fryderyk 2005). Kompozytor posiada w swoim dorobku płytę autorską Alchemia Dźwieku (2007), prezentującą muzykę elektroakustyczną.
Krzysztof Penderecki ur. w 1933 roku, kompozytor i dyrygent; w latach 1954-58 studiował kompozycję pod kierunkiem Artura Malawskiego, a po jego śmierci u Stanisława Wiechowicza w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W 1958 został wykładowcą kompozycji na swojej macierzystej uczelni, od 1972 do 1987 pełnił funkcję rektora. Działalność pedagogiczną prowadził również w Folkwang-Hochschule für Musik w Essen (1966-68) oraz Yale University w New Haven (1973-78). Dyrygował wieloma renomowanymi orkiestrami na świecie, m.in. Müncher Philharmoniker, Sinfonieorchester des Norddeutschen Rundfunks w Hamburgu, London Symphony Orchestra, Philadelphia Orchestra, New York Philharmonic Otrzymał wiele nagród i odznaczeń, m.in. w 1959 zdobył I, II i III nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich: za Strofy na sopran, głos recytujący i 10 instrumentów (1959), Emanacje na dwie orkiestry smyczkowe (1958-59) oraz Psalmy Dawida na chór mieszany, instrumenty strunowe i perkusję (1958), w 1961 nagrodę za Tren „Ofiarom Hiroszimy” na 52 instrumenty smyczkowe (1959-61) na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu, dwukrotnie Prix Italia: w 1967 za Passio et mors Domini Nostri Jesu Christi secundum Lucam na 3 głosy solo, recytatora, 3 chóry mieszane, chór chłopięcy i orkiestrę (1963-66), a w 1968 za Dies irae. Oratorium ob memoriam in perniciei castris in Oświęcim necatorum inexstinguibilem reddendam na 3 głosy solo, chór mieszany i orkiestrę (1967). Jest doktorem honoris causa m.in. Uniwersytetu w Leuven (1979), Georgetown University w Waszyngtonie (1984), Uniwersytetu Warszawskiego (1993), Akademii Muzycznej w Krakowie (1994) i Warszawie (1994), Yale University w New Haven (2003) oraz członkiem honorowym m.in. Royal Academy of Music w Londynie, Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie, Polskiej Akademii Nauk, American Academy of Arts and Letters, Gesellschaft der Musikfreunde w Wiedniu, W 1997 opublikował książkę „Labirynt czasu. Pięć wykładów na koniec wieku”.
Tomek Praszczałek ur. w 1981 roku. Ukończył z wyróżnieniem kompozycję w klasie Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil w Akademii Muzycznej w Poznaniu, a także studia podyplomowe w Kolonii pod kierunkiem Yorka Höllera i Manfreda Trojahna (kompozycja), Hansa Ulricha Humperta (kompozycja elektroniczna) oraz Klausa Oldemeyera (fortepian). Swoje umiejętności doskonalił podczas kursów kompozytorskich u Briana Ferneyhough, Ivana Fedele, Petera Eötvösa i Karlheinza Stockhausena. W latach 2005-2007 był stypendystą DAAD (Deutscher Akademischer Austausch Dienst), od października 2007 jest stypendystą Deutsche Bank-Stiftung jako kompozytor operowy. Jego kompozycje były nagradzane i wyróżniane na wielu konkursach kompozytorskich, m.in. w 2000 otrzymał nagrodę specjalną i Nagrodę Autorską Sergiusza Słonimskiego na I Międzynarodowym Konkursie dla Młodych Pianistów-Kompozytorów w Sankt Petersburgu, W 2003 wziął udział w projekcie zorganizowanym z okazji 75. urodzin Karlheinza Stockhausena, gdzie wykonał partię elektronium w utworze Prozession.
Dariusz Przybylski ur. w 1984 roku, organista i kompozytor, brał udział w kursach mistrzowskich z zakresu kompozycji (u Paula Edlina, Dominica Muldowney’a, Rodericka Watkinsa, Philipa Wilby’ego), jak i interpretacji muzyki organowej oraz improwizacji organowej. Jest laureatem wielu konkursów organowych, a jako kompozytor uzyskał m.in. w 2005 roku I nagrodę za poemat Orfeusz i Eurydyka na fortepian solo (2005) na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim Miasta Wiedeń oraz wyróżnienie za Berceuse na skrzypce i fortepian (2004) na II Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. Grażyny Bacewicz w Łodzi i I nagrodę za ....the rest is silence... na dwa fortepiany i perkusję op. 23 (2005) na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda. Jako organista koncertował w wielu miastach Polski oraz za granicą. W jego repertuarze szczególne miejsce zajmuje muzyka nowa, na swoim koncie ma wiele prawykonań. Występuje również jako improwizator. Płyta z nagraniem utworu Bogurodzica na organy solo (2003) w wykonaniu Andrzeja Chorosińskiego na organach Bazyliki w Licheniu otrzymała status Podwójnej Platynowej Płyty, zaś płyta 20 lat Conversatorium Organowego w Legnicy (DUX) została nominowana do nagrody Fryderyk 2005.
Piotr Radko ur. w 1957 roku, studiował kompozycję pod kierunkiem Edwarda Bogusławskiego w Akademii Muzycznej w Katowicach, którą ukończył w 1981. W 1985 zadebiutował na Festiwalu Warszawska Jesień utworem Tren na wielką orkiestrę symfoniczną. Jego utwory były wykonywane w wielu krajach Europy, a także Japonii i Stanach Zjednoczonych. Kilka kompozycji zostało nagranych dla Polskiego Radia oraz utrwalonych na płytach kompaktowych.Jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich, m.in. w 1981 otrzymał I nagrodę na Konkursie Młodych Związku Kompozytorów Polskich za Poemat kontemplacji na 8 instrumentów smyczkowych
Elżbieta Sikora ur. w 1943 roku. Ukończyła studia na Wydziale Reżyserii Muzycznej u Antoniego Karużasa w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie. W latach 1968-70 studiowała muzykę elektroakustyczną w paryskiej Groupe de Recherches Musicales pod kierunkiem Pierre’a Schaeffera i François Bayle’a. Po powrocie do Warszawy odbyła studia kompozytorskie w klasie Tadeusza Bairda i Zbigniewa Rudzińskiego. W 1973 wraz z Krzysztofem Knittlem i Wojciechem Michniewskim utworzyła grupę kompozytorską KEW. Jako stypendystka Rządu Francuskiego, miasta Mannheim i Fundacji Kościuszkowskiej pracowała pod kierunkiem Johna Chowninga w Centrum Badań Komputerowych Muzyki i Akustyki przy Stanford University w Kalifornii. W 1999 roku uzyskała tytuł doktora w zakresie kompozycji w Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Jest profesorem konserwatorium w Angoulême, gdzie prowadzi zajęcia z kompozycji muzyki electroakustycznej oraz warsztaty dźwiękowe w Ecole Supérieure de l’Image w Angoulême. Laureatka wielu nagród. Od 1981 mieszka we Francji.
Sławomir Wojciechowski ur. w 1971 roku. Ukończył Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie w klasie kompozycji Marka Stroppy (2000-2004) i teorii muzyki oraz nowych mediów w klasie Matthiasa Hermanna (1998-2002). Wcześniej przez dwa lata studiował kompozycję w Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie Mariana Borkowskiego. Uczestnik kursów i seminariów muzycznych prowadzonych m.in. przez Helmuta Lachenmanna, Briana Ferneyhougha, Karlheinza Stockhausena, Klausa Hubera, Louisa Andriessena, Pawła Szymańskiego i Irvina Arditti. Jego muzyka wykonywana była w Polsce i w Niemczech przez takie zespoły, jak Radio Sinfonieorchester Stuttgart pod dyrekcją Manfreda Trojahna, zespół kameralny Zementwerk, Junge Musik Berlin, oraz wykonawców, m.in. Mika Svobodę, Wernera Taube czy Wu Wei’a. Jako wykonawca („ad hoc-spieler” na niekonwencjonalnych instrumentach) występował z wieloma niemieckimi zespołami, m.in. z orkiestrą radiofonii SWR, Kölner Philharmoniker, Bamberger Symphoniker. Uczestniczył też w nagraniu opery Helmuta Lachenmanna Das Mädchen mit den Schwefelhölzern (realizacja partii taśmy) w Staatsoper w Stuttgarcie (2001). Współorganizator Musica Electronica Nova 2007 we Wrocławiu. Zajmuje się również publicystyką i tłumaczeniami literatury muzycznej.
Krzysztof Wołek ur. w 1976 roku. Studiował kompozycję w klasie Edwarda Bogusławskiego w Akademii Muzycznej w Katowicach, następnie podjął studia pod kierunkiem Louisa Andriessena, Martijna Paddinga i Giliusa van Bergieka w Królewskim Konserwatorium Muzycznym w Hadze.. Jego utwory były wykonywane zarówno w Europie, jak i w Stanach Zjednoczonych, m.in. The Body na duży zespół (2003), zamówiony przez Fundację Siemensa i Fundację Przyjaciół Warszawskiej Jesieni, wykonany został przez Contemporary Chamber Players pod dyrekcją Cliffa Colnota.
Więcej o kompozytorach: Polskie Centrum Informacji Muzycznej, www.polmic.pl
