Ksiądz Jan Zieja (1897–1991), członek-założyciel KOR. Kapelan wojskowy podczas wojny bolszewickiej, kampanii wrześniowej i Powstania Warszawskiego, naczelny kapelan Szarych Szeregów, współpracownik Rady Pomocy Żydom "Żegota". Kawaler Krzyża Srebrnego Virtuti Militari. Związany z Zakładem dla Ociemniałych prowadzonym przez siostry franciszkanki w Laskach. Działacz ruchu młodzieży wiejskiej "Wici". Gorący wyznawca ewangelicznego ubóstwa, orędownik ekumenizmu, radykalny pacyfista. Uznanie środowisk opozycyjnych zdobywa, wygłaszając w 1974 kazanie z okazji rocznicy wkroczenia wojsk sowieckich do Polski, w którym modli się o wolność dla Litwinów, Białorusinów i Ukraińców. W KOR przewodniczy Radzie Funduszu Samoobrony Społecznej. Na skutek nieporozumienia jest także sygnatariuszem "Apelu do społeczeństwa", który informuje o powstaniu Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO). W 2006 roku odznaczony pośmiertnie Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Walecznych i Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
(Biogram za "Tygodnikiem Powszechnym". Powstały na podstawie wydanego przez Ośrodek KARTA słownika biograficznego "Opozycja w PRL", "Leksykonu Opozycji Politycznej 1976–1989" Dariusza Cecudy, książki Jana Józefa Lipskiego "KOR" - i nieocenionej pomocy prof. Andrzeja Friszke).
Księdza jana Zieję w 35. rocznicę powstania KOR wspomina Bogdan Borusewicz.
