O ostatniej wieczerzy, miedzy wyobraźnią a rzeczywistością
„…z chlebem wyraźnie dostępnym na stole, z niebem i ziemią symbolicznie wyrażonymi, z Synem Bożym zapowiadającym swą śmierć i zmartwychwstanie, które przyniesie ludzkości życie wieczne – przedstawia świat, wizję czasów i przestrzeni, boskość, sposób poznania nieskończonego Boga w dziele opartym na racjonalności, proporcji i liczbie” Te słowa odnoszą się do Leonarda da Vinci i jego dzieła Ostatnia wieczerza.