Zbigniew Zapasiewicz. Aktorstwu poświęcił całe swoje życie

– Jeżeli dziś we mnie jest żal, to dlatego, że mam świadomość, że to wszystko odpływa. Coraz mniej ludzi pamięta, co robiłem, bo taka jest natura rzeczy. Taki to jest zawód – mówił w Polskim Radiu wybitny aktor.

Zbigniew Zapasiewicz, 1991 rok

Foto: Narodowe Archiwum Cyfrowe

13 września 1934 roku w Warszawie urodził się Zbigniew Zapasiewicz, aktor i reżyser słynny z wielu znakomitych ról w filmach, na deskach teatru, a także w Teatrze Polskiego Radia.

Trudna droga do mistrzostwa

Jego pierwszym obejrzanym przedstawieniem teatralnym była powojenna inscenizacja "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego. Wspominał je po latach na antenie Polskiego Radia:

– To było dla mnie wstrząsające wrażenie. To było przeżycie nieprawdopodobne, do tego dochodziła fenomenalna atmosfera sali, rozkoszy ludzi, że obcują z czymś, co jest polskie, prawdziwe, wolne. Przynajmniej wtedy taki typ atmosfery panował.

Posłuchaj

27:58 Dwójka Owzk 19.07.2019.mp3 Zbigniew Zapasiewicz. Z archiwum Polskiego Radia - "O wszystkim z kulturą". (PR, 19.07.2019)

 

W 1956 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie, w której po latach został dyrektorem.

Podkreślał znaczenie powtarzalności i praktyki dla osiągnięcia zdolności w każdej dziedzinie życia. Sam wspominał, że jako młody człowiek miał ogromne problemy z wystąpieniami publicznymi, ale zdołał je pokonać dzięki ćwiczeniom i doświadczeniu.

Jak mawiał: – Nie używajmy słowa "talent", bo to jest słowo, które łatwo usprawiedliwia osiągnięcia innych ludzi. Ani ja nie mam talentu, ani ty nie masz talentu. Mamy jakieś zdolności, jedni trochę większe, inni trochę mniejsze i to trzeba w sobie rozwijać.

Wirtuoz aktorstwa

– Każdy człowiek, z którym się styka aktor powinien być materiałem do zbadania jego psychiki, powodów postępowania, jednym słowem odkrywania w sobie tajemnicy, która w każdym człowieku drzemie – opowiadał Zbigniew Zapasiewicz w Polskim Radiu o zawodzie aktora. – Aktor jest człowiekiem, który powinien posiadać zdolności ujawniania tajemnic ludzkich. W każdym z nas są możliwości przeżycia wielu emocji, namiętności.

W latach 60. rozpoczął karierę aktorską, ale szczyt możliwości osiągnął dopiero w latach 70. i 80. Stworzył wówczas zapamiętane przez wielu kreacje w filmach takich jak "Ziemia obiecana", "Barwy ochronne", "Bez znieczulenia", "Przypadek" lub "C.K. Dezerterzy".

Przez cały okres aktywności zawodowej grał na deskach teatru, w którym spełniał się również jako reżyser teatru telewizji, dla którego przygotowywał przedstawienia twórczości Zbigniewa Herberta. Był zafascynowany twórczością poety, a znajomość z nim uważał za powód do dumy.

Zmarł 14 lipca 2009 roku.

– Ja wszystko oddałem temu zawodowi w życiu. Nigdy nie miałem własnego domu, nie mam dzieci. Mieszkałem albo kątem albo coś wynajmowałem. Nie miałem swojego miejsca. Tak się ułożyło, że przez ostatnie 15 lat wszystko mi się ustabilizowało, mam taką stałą odskocznię – powiedział Zbigniew Zapasiewicz.

sa