Reprezentacje 44 krajów
Mimo przedsięwziętych środków bezpieczeństwa oficjalne stanowisko organizatorów nie było w stanie zapewnić działu reprezentacji Niemiec. Do udziału zaproszone były kolejne państwa - Austria, Bułgaria, Turcja i Węgry. Pojawiły się też tak egzotyczne w tamtych czasach reprezentacje jak Ekwador, Filipiny, Haiti, Irlandia, Litwa, Meksyk i Urugwaj.
Wszystkich startujących ekip było 44. Prym wiedli mężczyźni - 3092, a kobiet zaledwie 136. Doliczono się 126 konkurencji w 17 dyscyplinach. Całość rozpoczęła się nieco wcześniej niż zazwyczaj i trwała znacznie dłużej niż późniejsze Olimpiady, bo aż do 27 lipca. Co ciekawe, jak w wielu innych Igrzyskach, tak i w Paryżu miały miejsce także dyscypliny pokazowe, które niestety nie zyskały uznania publiczności. Dla porządku wymieniamy, że były to jeu de paume, kajakarstwo, la canne, pelota i savate. Musimy przyznać, że poza pelotą są czymś niezwykle archaicznym w światowym sporcie.
Letnie Igrzysjka Olimpijskie, Paryż 1924 r., źr. Wikipedia/domena publiczna
Publiczna zbiórka pieniędzy
Nasza, wybitnie męska reprezentacja - startowała tylko jedna kobieta, szpadzistka Wanda Dubieńska - wystąpiła w 10 dyscyplinach. Co ciekawe, zdobyliśmy wtedy dwa medale. Srebrny padł udziałem drużyny w kolarstwie torowym - 4 na 4 km, a drugim był brązowy w jeździectwie, w konkursie skoków. W pozostałych dyscyplinach zajęliśmy jeszcze tylko 7. miejsce w zapasach w wadze średniej.
Musimy zdawać sobie sprawę z faktu, że wyjazd opłacany przez władze państwowe stanowiła jedynie niewielka kwota subwencji... resztę sumy opłacono z publicznej zbiórki pieniężnej - takie wtedy były zasady finansowania reprezentacji sportowych, a opłaty wynikające w praw reklamowych jeszcze nie weszły w życie.
Amerykanie, Francuzi, Finowie
Dość powiedzieć, że najwięcej medali zdobyły reprezentacje Stanów Zjednoczonych - 99 i w tym 45 złotych, Finlandii 37 w tym 14 złotych i Francji 38 w ty 13 złotych. Co ciekawe i nowatorskie w związku z tą olimpiadą, to fakt powstania pierwszej wioski olimpijskiej i umieszczenie tam poszczególnych reprezentacji. Ryszard Opiatowski, opisując na łamach "Przeglądu Sportowego", tak zaznacza tę historyczność olimpiady w Paryżu: "Sportowy świat zachwycał się wyczynami Paavo Nurmiego, a Polacy cieszyli się, że w letnich igrzyskach zadebiutowała nasza reprezentacja". Pojawienie się tego fińskiego zawodnika wskazuje fakt, że tak dobre miejsce w klasyfikacji medalowej zajęła Finlandia. "Finowie zdominowali biegi długie, zdobywając osiem złotych medali, w tym aż pięć Paavo Nurmi. W sprintach bohaterami byli Brytyjczycy Harold Abrahams i Eric Liddell, których historia została potem pokazana w jednym z najlepszych filmów wszech czasów Rydwany ognia".
Narodziny Tarzana
Na uwagę zasługują także wyczyny amerykańskiego pływaka: "Narodziny Tarzana. Jednym z bohaterów igrzysk był amerykański pływak Johnny Weissmuller. Urodził się cesarstwie austro-węgierskim w 1904 roku (miejscowość Freidorf). Wyemigrował do USA z rodziną i tam został wybitnym sportowcem. Do Paryża przybył w glorii chwały, bowiem jako pierwszy człowiek przepłynął dystans 100 metrów stylem dowolnym poniżej minuty (58,6 sekundy). We Francji w konkurencjach pływackich wywalczył trzy złote medale i brąz w... turnieju piłki wodnej! Potem zasłynął jako odtwórca roli tytułowej w cyklu filmów o Tarzanie".
Norman Borzęcki, na stronach Historii.org.pl zamieszcza też dość istotne informacje: "Rząd i władze Paryża wyasygnowały na cel organizacji igrzysk 30 milionów franków. Nowoczesny stadion mogący pomieścić ponad 60 tysięcy widzów, z bieżnią lekkoatletyczną o obwodzie 500 metrów powstał na terenach zajmowanych przez Racing Club de France (...). Co ważne, po raz pierwszy w historii wydzielono tzw. wioskę olimpijską, tuż obok obiektu. Mimo wszystko gros sportowców wybierało wygodniejsze hotele. Zaproszono reprezentacje Argentyny, Australii, Austrii, Belgii, Brazylii, Bułgarii, Chile, Czechosłowacji, Danii, Egiptu, Ekwadoru, Estonii, Filipin, Finlandii, Francji, Grecji, Haiti, Hiszpanii, Holandii, Indii Brytyjskich, Japonii, Królestwa SHS (Serbów, Chorwatów i Słoweńców, z których przyjechali tylko ci ostatni), Kanady, Kuby, Litwy, Luksemburga, Łotwy, Meksyku, Monako, Norwegii, Nowej Zelandii, Polski, Portugalii, Rumunii, Szwajcarii, Szwecji, Turcji, Urugwaju, USA, Węgier, Wielkiej Brytanii, Włoch oraz Związku Południowej Afryki. W oczy rzuca się brak Niemiec (Republiki Weimarskiej)... Oficjalnie ich zawodników nie dopuszczono do rywalizacji z powodu "niemożności zapewnienia im pełnego bezpieczeństwa", natomiast nieoficjalnie z uwagi na wciąż silne narodowe uprzedzenia Francuzów (Antigermanisme). Chiny, mimo zaproszenia, nie przysłały żadnych sportowców. Zabrakło również Związku Radzieckiego, który dopiero w 1951 r. uzyskał członkostwo w MKOl".
Warto wspominać te dawne wydarzenia sportowe, które tak znacząco ukształtowały obecną teraźniejszość.
PP
