Historia

Tadeusz Chciuk - "biały kurier" ZWZ

Ostatnia aktualizacja: 17.10.2014 06:00
– Przede wszystkim przeprowadzaliśmy z Polski ludzi zagrożonych aresztowaniem, albo takich, którzy chcieli iść do wojska. Wtedy każdy młody człowiek chciał się dostać do wojska, żeby walczyć z okupantami – mówił Tadeusz Chciuk.
Audio
  • Opowieść Tadeusza Chciuka o zrzucie spadochroniarzy do okupowanej Polski w 1941 roku. (Archiwum RWE)
  • Audycja Konrada Tatarowskiego poświęcona przeżyciom wojennym i związanemu z nimi pisarstwu Tadeusza Chciuka cz.1. (RWE, 4.05.1991)
  • Audycja Konrada Tatarowskiego poświęcona przeżyciom wojennym i związanemu z nimi pisarstwu Tadeusza Chciuka cz.2. (RWE, 11.05.1991)
Tadeusz Chciuk-Celt, redaktor i zastępca dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE przy pracy.
Tadeusz Chciuk-Celt, redaktor i zastępca dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE przy pracy. Foto: Narodowe Archiwum Cyfrowe

17 października 1916 w Drohobyczu urodził się Tadeusz Chciuk (pseud. Marek Celt, Michał Lasota) kurier Związku Walki Zbrojnej i cichociemny w czasie II wojny światowej, wieloletni pracownik Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, ostatni prezes PSL na uchodźstwie.
W młodości należał do Związku Harcerstwa Polskiego. Studiował prawo na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Od zawsze pasjonowała go muzyka, uczęszczał do Szkoły Muzycznej w Drohobyczu, a następnie do Konserwatorium Muzycznego im. Karola Szymanowskiego we Lwowie.
Przeciwko bolszewizmowi
Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 roku, uciekł z Drohobycza spod okupacji sowieckiej. Wstąpił do ZWZ, przekształconego później w AK. Tam dołączył do grupy tzw. "białych kurierów”. Było to niezwykle trudne i niebezpieczne zadanie, polegające na przeprowadzaniu spod okupacji sowieckiej przez Karpaty ochotników do służby w Wojsku Polskim na Zachodzie. Swoje wspomnienia z tego okresu opisał w książce "Biali kurierzy”.
W maju 1940 roku przedostał się na Zachód, gdzie wstąpił do Armii Polskiej we Francji. Po klęsce Francji znalazł się w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończył szkołę podchorążych oraz kurs spadochronowy i ponownie zgłosił się do pracy jako kurier.
Wysłannik rządu emigracyjnego
W nocy z 27 na 28 grudnia 1941 wziął udział w operacji "Jacket”, wraz z innymi cichociemnymi wylądował w okupowanej Polsce. Zadaniem Tadeusza Chciuka, jako emisariusza rządu gen. Władysława Sikorskiego, było sporządzenie raportu o stanie Państwa Podziemnego. Na skutek pomyłki pilota samolotu sześciu cichociemnych wylądowało nie tam, gdzie było to zaplanowane. W trakcie tej misji Tadeusz Chciuk wykazał się niezwykłą odwagą, uwalniając siebie i kolegów z rąk Niemców.
Swój, trwający ponad rok powrót do Londynu po wykonaniu misji Chciuk opisał w książce "Koncert. Opowiadanie cichociemnego”, a przeznaczony dla gen. Sikorskiego raport w publikacji "Raport z Podziemia – 1942”.
Jako jedyny z wszystkich cichociemnych Tadeusz Chciuk dwukrotnie skakał do Polski i dwukrotnie wrócił do Londynu. Sprawozdanie z drugiego skoku (kwiecień 1944 r.), które odbył z doktorem Józefem Retingerem, zawarł w książce "Z Retingerem do Warszawy i z powrotem. Raport z Podziemia 1944”. Podczas wyprawy był wysłannikiem premiera Stanisława Mikołajczyka i rządu emigracyjnego do władz Polski Podziemnej, a zarazem oficjalnym przedstawicielem Naczelnego Komitetu Harcerskiego. Najważniejszym celem tej misji było zaznajomienie władz podziemnych z sytuacją międzynarodową po konferencji w Teheranie.

Do Polski wrócił w grudniu 1945 roku jako sekretarz alianckiej Misji do Spraw Demobilu. W kwietniu 1946 roku Tadeusz Chciuk został aresztowany przez UB pod zarzutem szpiegostwa. Zwolniono go po dwóch miesiącach więzienia. – Potem pracowałem przez dwa lata w Krakowie w Wojewódzkim Urzędzie Ziemskim, ale wciąż naciskało na mnie UB, chcieli mnie zmusić do współpracy, także musiałem uciekać z Polski w 1948 roku z żoną i małą córeczką – wspominał Tadeusz Chciuk.
Pobyt na obczyźnie
Po wyjeździe z kraju działał w PSL na uchodźstwie, a w 1988 roku został jego prezesem.
Od 1952 roku pracował w utworzonym przez Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Monachium Radiu Wolna Europa. Był autorem programów poświęconych problemom wsi, w których występował pod pseudonimem "Michał Lasota”. Każdą audycję pt. "Droga przez wieś” rozpoczynał słowami: "tym, którzy żywią i bronią – chłopom polskim szczęść Boże”.
Przygotowywał także słuchowiska historyczne i audycje harcerskie. W latach 1976-1983, do czasu przejścia na emeryturę, pełnił funkcję dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE.

Tadeusz Chciuk zmarł 10 kwietnia 2001 w Monachium. Za zasługi wojenne otrzymał: Krzyż Armii Krajowej, Harcerski Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Virtuti Militari, Krzyż Walecznych, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski oraz hiszpański Order Św. Graala.
mk

Czytaj także

80. rocznica śmierci gen. Stefana Grota-Roweckiego. Zamordowany w zemście za wybuch powstania warszawskiego

Ostatnia aktualizacja: 02.08.2024 14:40
Niemcy zamordowali komendanta Sił Zbrojnych AK, a władze PRL skazały go na zapomnienie. Bardzo długo nie wspominano o gen. Grocie-Roweckim na lekcjach historii. 2 sierpnia 1944 roku zginął gen. Stefan Grot-Rowecki, organizator i pierwszy dowódca Armii Krajowej. Wszystko wskazuje na to, że został on zamordowany w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen na osobisty rozkaz Heinricha Himmlera. Miała być to zemsta za wybuch powstania warszawskiego. 
rozwiń zwiń
Czytaj także

Warszawa: odsłonięcie pomnika Cichociemnych

Ostatnia aktualizacja: 07.10.2013 07:02
W poniedziałek w stolicy zostanie odsłonięty pomnik Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Mord profesorów lwowskich. Jak Niemcy zacierali ślady swoich zbrodni

Ostatnia aktualizacja: 08.10.2024 05:55
Rodziny zamordowanych we Lwowie profesorów długo miały nadzieję, że oni żyją gdzieś w obozach, że jest szansa na ich powrót. Wydawało się, że to jest absurd, absolutnie niezgodny z tradycjami kraju europejskiego jak Niemcy, iż coś takiego mogło się wydarzyć.
rozwiń zwiń