"Nigdy nie pracowałem z miernotami" - 90. rocznica urodzin Andrzeja Kreutza-Majewskiego

Ostatnia aktualizacja: 19.09.2024 19:55
Był malarzem, scenografem operowym i teatralnym, profesorem krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Andrzej Kreutz-Majewski urodził się równo 90 lat temu - 19 września 1934 roku. W rocznicę urodzin wspominaliśmy wybitną postać w audycji "O wszystkim z kulturą". 
Andrzej Kreutz-Majewski był światowej sławy malarzem i scenografem.  Jego prace zdobiły najważniejsze sceny na świecie
Andrzej Kreutz-Majewski był światowej sławy malarzem i scenografem. Jego prace zdobiły najważniejsze sceny na świecieFoto: Andrzej Rybczyński/ PAP

- Nigdy nie pracowałem z miernotami, zawsze pracowałem z wielkimi artystami i co więcej, byłem przez tych ludzi uznawany za równorzędnego - mówił w archiwalnym nagraniu Andrzej Kreutz-Majewski. Był twórcą około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych. W Dwójce artystę wspominali Waldemar Dąbrowski, dyrektor Teatru Wielkiego - Opery Narodowej, oraz Agnieszka Koecher-Hensel, historyczka teatru.

Posłuchaj
49:14 OWZK Andrzej Kreutz-Majewski 2024_09_19 19-11-07.mp3 "Nigdy nie pracowałem z miernotami" - 90. rocznica urodzin Andrzeja Kreutza-Majewskiego (O wszystkim z kulturą/ Dwójka)

 

Wrażliwy, wielki artysta 

- Żegnamy artystę wielkiego, ambasadora polskiej kultury, wizjonera sceny - mówiła prof. Barbara Osterloff, wspominając o artystycznych dokonaniach wybitnego scenografa. Dziennikarz Polskiego Radia Andrzej Matul wspominał Andrzeja Kreutza-Majewskiego jako osobę, która przy bliższym poznaniu była wyjątkowo wrażliwa. Dodał, że Kreutz-Majewski był jednym z najwybitniejszych scenografów na świecie. Jego prace zdobiły najważniejsze sceny na świecie.

Czytaj także:

"Elektra" w Operze Paryskiej

Jego najbardziej znacząca realizacja to "Elektra" w Operze Paryskiej. - Dość długa droga przed tym, który dobije progu tej świątyni sztuki - opowiadał. - W czasie prób bardzo zeszczuplałem. W garderobie przyfastrygowano mi pośpiesznie smoking. Na scenie potknąłem się na swoim własnym podeście. W pewnym momencie poczułem, jak trzasnęły na mnie te fastrygi, i portki nie dość pewnie zaczęły się na mnie zachowywać... - opowiadał Andrzej Kreutz-Majewski w "Notatniku Dwójki".

Andrzej Kreutz-Majewski 

Kreutz-Majewski ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych (1959) i Akademię Sztuk Pięknych w Rzymie (1962). Był wybitnym scenografem, twórcą około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych Polski i świata.

Najbardziej znaczące realizacje zagraniczne artysty to "Samson i Dalila" Saint-Saënsa (Opera w Kolonii), opery Richarda Straussa: "Salome" (Covent Garden w Londynie) i "Elektra" (Opera Hamburska, Opera Paryska, Teatro Sao Cárlos), "Gra w zabijanego" Ionesco (Burgtheater w Wiedniu), "La Passione" (Piccolo Teatro di Milano), "De temporum fine comoedia" Orffa (Festiwal w Salzburgu), "Dafnis i Chloe" Ravela (Bühnen der Stadt Bonn), "Jeremiasz" Ebena (Národni Divadlo w Pradze) oraz "Don Giovanni" Mozarta (Théatre Municipal w Luksemburgu). Był laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień.

***

Tytuł audycji: O wszystkim z kulturą

Prowadziła: Katarzyna Sanocka

Goście: Waldemar Dąbrowski (dyrektor Teatru Wielkiego - Opery Narodowej) oraz Agnieszka Koecher-Hensel (historyczka teatru)

Data emisji: 19.09.2024

Godz. emisji: 19.10

pg/zch/wmkor

Czytaj także

Boris Kudliczka: w czasie studiów nie byłem wielkim fanem opery

Ostatnia aktualizacja: 03.06.2024 11:11
- W młodości spotykałem się z operą, która była konserwatywna, naiwna w interpretacji. W ogóle mnie do niej nie ciągnęło. W 1995 roku na zaproszenie Andrzeja Kreutz-Majewskiego zostałem jego asystentem w Teatrze Wielkim w Warszawie. Tam poznałem się z Mariuszem Trelińskim. Zaczęliśmy współpracować i po pewnym czasie narodził się pomysł, by stworzyć razem operę - mówił w Dwójce Boris Kudliczka, scenograf operowy i teatralny.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Recykling operowy. Ekonomia czy ekologia?

Ostatnia aktualizacja: 05.08.2024 18:10
Jakim wyzwaniem dla twórców jest stworzenie scenografii z już raz użytych elementów? Czy to rodzaj mody, czy rzeczywistej praktyki, która znajduje swoje odbicie w spektaklach? Czy zbiórki odzieży, porcelany, choinek - które miały miejsce w polskim teatrze - wpłynęły na budowanie relacji z publicznością? 
rozwiń zwiń