"Wydarzenie to otworzyło nową kartę w dziejach Polski. Zakończył się ostatecznie okres rozbicia dzielnicowego i urzeczywistniło się długo oczekiwane odrodzenie Królestwa. Wobec okoliczności politycznych, szczególnie czeskich pretensji do polskiego tronu, książę Władysław zmienił dotychczasową tradycję i wybrał na miejsce sakry królewskiej nie Gniezno, lecz Kraków. Od tego czasu kościołem koronacyjnym stała się katedra na Wawelu – miejsce kultu św. Stanisława" - podkreśla resort kultury.
Prof. Wojciech Fałkowski: "Łokietek odbudował Polskę terytorialnie, ideowo i politycznie"
Z okazji przypadającej rocznicy MKiDN zaprasza do muzeów mających siedziby w dwóch najważniejszych rezydencjach polskich władców na poświęcone tej rocznicy wydarzenia specjalne.
W piątek i sobotę na Zamku Królewskim w Warszawie (Sala Koncertowa) odbywać się będzie konferencja naukowa "Władztwo Władysława Łokietka. 700-lecie koronacji królewskiej" poświęcona procesowi jednoczenia państwa oraz postaci króla Władysława. Zaplanowano 6 paneli, wstęp na wydarzenie jest wolny.
"Skarby epoki Piastów"
Z kolei 21 stycznia, we wtorek, na Zamku Królewskim na Wawelu odbędzie się otwarcie wystawy "Skarby epoki Piastów". Jak poinformowano, "po raz pierwszy zostaną zaprezentowane najcenniejsze wyroby rzemiosła artystycznego pochodzące z czasów panowania dynastii piastowskiej".
Pieniądze i dyplomacja. Kulisy starań Władysława Łokietka o koronę
"Na wystawę sprowadzono na Wawel ponad 50 wyjątkowych dzieł sztuki – materialnych symboli epoki związanych z pierwszymi polskimi władcami i kulturą chrześcijańską, w tym unikatowe klejnoty ze słynnego skarbu ze Środy Śląskiej oraz wszystkie zachowane złotnicze fundacje króla Kazimierza Wielkiego. Wystawa czynna będzie do 19 kwietnia 2020 r." - napisano w komunikacie MKiDN.
Od księcia dzielnicowego do króla Polski
Władysław Łokietek rozpoczął starania o koronę swych przodków w 1314 roku. W ówczesnej stolicy papiestwa, Awinionie, roszczenia swego pana popierał arcybiskup gnieźnieński Borzysław. Zanim książę zdobył błogosławieństwo papieża, musiał pokonać opozycję wewnętrzną i zewnętrzną. W kraju niechętni koronacji byli ci możni, którzy obawiali się wzmocnienia władzy centralnej, a tym samym utraty wpływów.
Podobnie myśleli pozostali książęta dzielnicowi. Łokietkowi sprzyjało jednak szczęście. Władcy Wielkopolski oraz Małopolski nie mieli spadkobierców, a na Kujawach inowrocławskich rządzili bratankowie księcia, których udało mu się pozyskać.
Władysław postanowił nie oglądać się na Piastów śląskich oraz mazowieckich i zintensyfikować działania dyplomatyczne. W czerwcu 1318 roku, podczas zjazdu możnych i dostojników w Sulejowie opracowano program starań o koronę. Do Awinionu z supliką do papieża wysłano biskupa kujawskiego Gerwarda. Jego misja była wyjątkowo trudna, gdyż przeciw koronacji opowiadał się król Czech i sukcesor Przemyślidów Jan Luksemburski, powołujący się na prawa swych poprzedników do korony polskiej. Gerward przekonał jednak papieża do planów Łokietka.
W 1319 roku Jan XXII wyraził zgodę na koronację. Ze względu na protest Czechów uczynił to w sposób zawoalowany. Uroczystość odbyła się 20 stycznia 1320 roku na Wawelu. Władysław otrzymał koronę z rąk arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława.
bm
