Historia

Philip Roth - ocknąć się z "Amerykańskiej sielanki"

Ostatnia aktualizacja: 19.03.2024 05:36
19 marca 1933 roku, urodził się amerykański pisarz Philip Roth. Niezwykle poczytny i płodny autor powieści i opowiadań zdobył wszystkie najważniejsze nagrody literackie w Ameryce, nie został jednak uhonorowany Nagrodą Nobla.
Philip Roth w Nowym Jorku, 2010 r.
Philip Roth w Nowym Jorku, 2010 r.Foto: ERIC THAYER/Reuter/Forum

Ogromny wpływ na twórczość Philipa Rotha miało jego pochodzenie. Jako wychowany już w Ameryce wnuk ortodoksyjnych Żydów, którzy wyemigrowali z dzisiejszej Ukrainy, musiał łączyć silną tradycję żydowską narzucaną przez rodzinę ze świeckim lub mocno chrześcijańskim nowym światem. Ta dychotomia odcisnęła silne piętno we wszystkich jego książkach, nierzadko wywołując kontrowersje zwłaszcza w środowisku ortodoksyjnych amerykańskich Żydów.

W dwie strony

Roth był w pewnym sensie rozdarty, ponieważ jak wszystkich młodych ludzi pochłaniały go przyjemności, sport i rówieśnicy, a tradycyjne obrządki religijne wydawały się czymś zupełnie anachronicznym i niepociągającym.

- Przyznawał się w wypowiedziach i autobiografii, że co prawda chodził do jesziwy, ale strasznie się tam męczył i bardzo ciągnął go baseball - opowiadał pisarz, Krzysztof Varga w audycji Piotra Kofty w Polskim Radiu.

Posłuchaj
49:55 philip roth1.mp3 "Philip Roth". Audycja Piotra Kofty z cyklu "Inny stan skupienia". (PR, 22.10.2015)

 

To jest jeden z głównych tematów Rotha - Żydzi spętani swoją tradycją i nakazami religii.

Kierunek: starcie

Pierwsza książka Rotha - "Żegnaj Kolumbie" - ukazała się w 1960 roku. Zwrócił na siebie uwagę krytyki, jako pisarz żydowski, który krytykuje swoje własne środowisko. Czwarta jego książka wywołała jednak prawdziwe oburzenie. To słynny "Kompleks Portnoya" z 1969 roku, rzecz o amerykańskie rewolucji seksualnej, społecznej i politycznej.

- Roth był znienawidzony przez ortodoksyjnych Żydów, którzy twierdzili, że on robi przyjemność wszystkim antysemitom, pokazując tak zdziwaczałe postaci jak na przykład Portnoy - twierdził Krzysztof Varga w Polskim Radiu.

"Kompleks Portnoya" przedstawia prostą fabułę z wieloma wątkami: seksoholik podczas sesji psychoanalizy rozlicza się ze swoimi występkami. Psychoanaliza była szczególnie istotnym elementem pisarstwa Rotha.

- Roth mówił, że bez dekady psychoanalizy nie byłby tym człowiekiem, którym jest, chociaż miał do niej dystans i traktował ją z dużą autoironią - mówił Piotr Kofta w Polskim Radiu. 

Serie

Po "Kompleksie Portnoya" Roth wydał jeszcze szereg powieści i tomów opowiadań, układających się niekiedy w serie, połączone postacią głównego bohatera, niekiedy alter ego pisarza, na przykład Nathana Zuckermana w 10 powieściach (m.in. w "Amerykańskiej sielance", "Wyszłam za komunistę" i "Ludzkiej skazie", "Duch wychodzi"), Davida Kepesha ("Pierś", "Nauczyciel pożądania", "Konające zwierzę") lub Philipa Rotha (m.in. "Operacja Shylock", "Spisek przeciwko Ameryce"). Trafne wydaje się porównanie, które poczynił Krzysztof Varga:

- Roth napisał mnóstwo książek, dlatego na własny użytek zestawiałem go zawsze z Woodym Allenem, który produkuje jeden film rocznie, niemal kompulsywnie - mówił Krzysztof Varga w Polskim Radiu.

Trylogia

W roku 1997 roku ukazała się bodaj najważniejsza część tzw. trylogii amerykańskiej: "Amerykańska sielanka" (nagroda Pulitzera). Ta wysoko oceniona książka opowiada dramatyczną historię rodziny zupełnie zwyczajnej i spokojnej, w której zakiełkowało nieoczekiwanie zło. Kluczowa jest tu postać córki, bardzo kochanej i zadbanej, wchodzącej w struktury terrorystów i dokonującej zamachu, w którym ginie jedna osoba. Pojawiają się tu typowe Rothowskie tematy: żydowska rodzina, która próbuje żyć po amerykańsku, jak przykładni obywatele, poszukiwanie źródeł zła przy pomocy psychoanalizy, w korzeniach, przemiany społeczne i obyczajowe w Stanach.

- Myślę że trylogia należy do jednego z lepszych okresów w twórczości Rotha, który bym sytuował w latach 90., kiedy ukazują się właśnie "Wyszłam za komunistę", "Amerykańska sielanka", "Teatr sabata", "Spisek przeciwko Ameryce" - oceniał Krzysztof Varga w audycji Polskiego Radia. - Później już było gorzej - dodawał.

W pierwszych latach XXI wieku Roth Roth nie zwalniał tempa, wydając jak dotychczas książkę co 2-3 lata. Zmarł w 2018 roku, 4 lata po zaprzestaniu pisania.

az

Czytaj także

"Amerykańska sielanka" pełna życia opowieść o przebudzeniu z amerykańskiego snu

Ostatnia aktualizacja: 16.02.2017 18:00
- To dojrzała powieść. Przede wszystkim ma to, co ja na swój prywatny użytek nazywam "walorem prawdziwości", ma w sobie życie. To nie jest zadrukowany papier, to nie jest zmyślona historia. Takich powieści wcale nie ma tak dużo - ocenia Jolanta Kozak, tłumaczka "Amerykańskiej sielanki".
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Philip Roth pisał o niesłychanej intensywności życia wobec śmierci"

Ostatnia aktualizacja: 23.05.2018 19:11
- W centrum jego twórczości była śmierć, przy czym ja zawsze pamiętam wołanie bohatera "Teatru Sabata", że chce więcej życia, więcej wszystkiego, nawet klęsk, ponieważ ta wrzaskliwa żywotność jest czymś, co można przeciwstawić śmierci - mówiła w Dwójce dziennikarka Justyna Sobolewska.
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Jak Philip Roth przygotował swoją śmierć"

Ostatnia aktualizacja: 25.05.2018 11:53
- Teatralizował swoje odchodzenie, zamykał kolejne etapy, a nawet zbierał materiały dla swojego biografa - mówiła Justyna Sobolewska o ostatnich latach życia znakomitego amerykańskiego pisarza.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Henry James. Pisarz, który wchodził do ludzkiej głowy

Ostatnia aktualizacja: 28.02.2024 05:45
108 lat temu zmarł jeden z najwybitniejszych anglojęzycznych prozaików przełomu XIX i XX wieku. Henry James był mistrzem portretów psychologicznych. Tworzył na pograniczu kultur amerykańskiej i europejskiej oraz na styku literackiego realizmu i modernizmu.
rozwiń zwiń
Czytaj także

John Updike - pisarz amerykańskiej przeciętności

Ostatnia aktualizacja: 18.03.2024 05:35
18 marca 1932 roku urodził się wybitny amerykański pisarz John Updike. Ten laureat wielu nagród wielokrotnie znajdował się na liście do literackiej Nagrody Nobla. Był doceniany nie tylko przez krytyków, lecz także przez czytelników.
rozwiń zwiń