"Wikingowie: Walhalla" - kto jest kim w 2. sezonie serialu. Historyczni bohaterowie

W nowym sezonie luźno inspirowanego prawdziwymi wydarzeniami serialu wyprodukowanego przez platformę Netflix przez ekran przewija się szereg historycznych postaci - na czele z Jarosławem Mądrym granym przez polskiego aktora Marcina Dorocińskiego

Marcin Dorociński (Jarosław Mądry) i Leo Suter (Harald Sigurdsson) w drugim sezonie serialu "Wikingowie: Walhalla"

Foto: Netflix/ mat. prasowe

[UWAGA - TEKST ZAWIERA ISTOTNE INFORMACJE DOTYCZĄCE LOSÓW POSTACI HISTORYCZNYCH, NA KTÓRYCH WZOROWANI SĄ BOHATEROWIE SERIALU]

Leif Eriksson - Sam Corlett

Sam Corlett jako Leif Eriksson. Fot.: Netflix/mat. prasowe

Jeden z trojga głównych bohaterów serialu. Brat Freydís i przyjaciel Haralda Sigurdssona.

W serialu jest młodzieńcem, przyjacielem Haralda Sigurdssona i - mniej więcej - jego równolatkiem. Historyczny Leif Eriksson był prawdopodobnie około 40 lat starszy od Haralda i w czasie wydarzeń przedstawionych w serialu miałby ponad 60-70 lat. Nie wiadomo też czy kiedykolwiek doszło do spotkania Leifa i Haralda, obaj są jednak centralnymi - choć z różnych powodów - postaciami legendy Wikingów. 

Historyczny Leif Eriksson był synem Eryka Rudego, banity wypędzonego najpierw z Norwegii, a następnie z Islandii za morderstwo. Uciekając z Islandii przed zemstą krewnych swoich ofiar Eryk przypadkowo odkrył nowy ląd, który nazwał Grenlandią. To tam przyszedł na świat Leif. 

Historyczny Leif nawrócił się na chrześcijaństwo (zmagania serialowego Leifa z własną pogańską wiarą były istotnym wątkiem w pierwszym sezonie) podczas pobytu w Norwegii. Prowadził misję chrystianizacyjną wśród pogańskich pobratymców na Grenlandii. Najbardziej znany jest jednak ze swoich wypraw na zachód. Odkrył wówczas ziemię, którą nazwał Winlandią - czyni go to prawdopodobnie prawdziwym odkrywcą Ameryki. Miał tego dokonać 9 października 1000 roku.

Obecność Wikingów w Ameryce Północnej potwierdzają badania archeologiczne - odkryta sześćdziesiąt lat temu wioska Wikingów położona w Nowej Funlandii, na obszarze Kanady, datowana jest na rok 1021. Być może zatem, jeśli twórcy serialu przyjmą chronologię inspirowaną nowym datowaniem, w kolejnych sezonach zobaczymy jeszcze podróż Leifa do Nowego Świata.

Czytaj także:

• Leif Eriksson - wiking, który wyprzedził Kolumba

Freydís Eiríksdóttir - Frida Gustavsson

Frida Gustavsson jako Freydis Eriksdotter. Foto.: Netflix/mat. prasowe

Jedna z trojga protagonistów serii. Siostra Leifa Erikssona. W serialu przedstawiona jest jako niezależna, wojownicza kobieta. Wizerunek ten pokrywa się z tym, jak charakteryzują Freydís sagi wikingów. Siostra Leifa organizowała, w ślad za bratem, własne wyprawy do Winlandii. "Saga o Eryku Rudym" wspomina, że uratowała ona jedną z ekspedycji dając przykład osobistej odwagi: Wikingowie przerazili się atakiem tubylców (prawdopodobnie Indian), przed ostateczną klęską ocaliła ich Freydís, która - mimo, że była wtedy w zaawansowanej ciąży - chwyciła za miecz i sama stanęła do walki z wrogiem.

Serialowa Freydís jest zagorzałą poganką, prowadzącą osobistą wojnę przeciwko chrześcijaństwu. Powodem jej wrogości wobec nowej wiary jest to, że jeszcze na Islandii została zgwałcona przez wikinga-chrześcijanina.

Harald Sigurdsson/ Harald III Srogi - Leo Suter

Leo Suter jako Harald Sigurdsson. Fot.: Netflix/mat. prasowe

Trzeci z głównych bohaterów serii. Jeden z pretendentów do norweskiego tronu jako syn Sigurda Syra, lokalnego wikińskiego władcy i potomek pierwszego władcy Norwegii Haralda Pięknowłosego. Jest przyrodnim bratem Olafa Haraldssona. Mają wspólną matkę. 

Historyczny Harald nosił przydomek Hardrade, czyli Srogi, ze względu na swoją skłonność do okrucieństw. Imponował współczesnym olbrzymim wzrostem (liczącym ponoć ponad 2 metry) i siłą. Harald wspierał swojego przyrodniego brata Olafa w walce przeciwko Kanutowi Wielkiemu o panowanie w Norwegii, co przypłacił wygnaniem. Schronienie znalazł na dworze księcia nowogrodzkiego i kijowskiego Jarosława Mądrego, gdzie spędził około piętnastu lat jako najemnik, później był też dowódcą elitarnej gwardii wareskiej (Wikingów na wschodzie nazywano Waregami) na usługach cesarstwa bizantyjskiego, gdzie mieszał się w liczne intrygi pałacowe. Ten etap życia Haralda będzie przedstawiony w drugim sezonie serialu.

Po śmierci Kanuta Wielkiego Harald postanowił odzyskać władzę w Norwegii dzięki bogactwom zdobytym na wschodzie. Od 1046 roku był władcą tego kraju i faktycznie zjednoczył go pod swoim panowaniem. Prowadził liczne wyprawy do Danii, dążąc prawdopodobnie do odbudowania imperium z czasów Kanuta. 

Najechał również Anglię, którą próbował podbić. Na drodze stanął mu jednak angielski król Harold II. Harald Srogi poległ w bitwie pod Stamford Bridge w 1066 roku. Jego śmierć uważana jest za koniec epoki wikingów.

W serialu darzy uczuciem Freydís. W rzeczywistości nie wiadomo czy te dwie osoby kiedykolwiek się spotkały (nawet przy założeniu, że Freydís była postacią historyczną, a nie tylko literacką, występującą w sagach), a nawet jeśli, to prawdopodobnie Freydís była znacznie starsza od Haralda - urodziła się najpewniej kilkadziesiąt lat przed Haraldem.

Jarosław Mądry - Marcin Dorociński 

Marcin Dorociński jako Jarosław Mądry. Fot.: Netflix/mat. promocyjne

Książę nowogrodzki i wielki książę kijowski. Uważany za jednego z najwybitniejszych władców ruskich. Choć włada na Rusi, w jego żyłach płynie krew Wikingów - pochodzi bowiem z dynastii Rurykowiczów, wywodzącej się od przybyłego ze Skandynawii Ruryka. Jego otoczenie stanowiła elita złożona z Waregów. 

Nowogród i Kijów pod jego rządami przeżywały okres rozwoju, bo znajdowały się na szlaku handlowym łączącym Morze Bałtyckie z Konstantynopolem (wątek ten będzie poruszony w drugim sezonie serialu). Jarosław Mądry prowadził walki z koczowniczymi Pieczyngami, którzy grabili pogranicze jego władztwa i łupili szlaki handlowe prowadzące do stolicy imperium bizantyjskiego. Właśnie to niebezpieczeństwo zwiąże w serialu Jarosława z Leifem i Haraldem.

Początkowo władał Nowogrodem Wielkim z nadania ojca, Włodzimierza Wielkiego, po którego śmierci popadł w konflikt z bratem, Świętopełkiem, który przejął władzę w Kijowie. Świętopełk zbiegł na dwór swojego teścia Bolesława Chrobrego. Władca Polski zorganizował wyprawę odwetową, zdobył Kijów i obsadził zięcia na tronie (wyprawa kijowska w 1018 roku), jednak już w kolejnym roku Jarosław odzyskał władzę nad całą Rusią Kijowską. 

Jego testament ideowy, jak później testament Bolesława Krzywoustego, dzielił kraj między jego synów na dzielnice i wprowadzał wśród potomków Jarosława zasadę senioratu - władzę zwierzchnią miał sprawować najstarszy przedstawiciel dynastii Rurykowiczów.

Czytaj także: 

• "Wikingowie: Wallhala" - Kim był Jarosław Mądry, w którego wciela się Marcin Dorociński?

Olaf Haraldsson/ Olaf II Święty - Jóhannes Jóhannesson

Jóhannes Haukur Jóhannesson jako Olaf Haraldsson. Fot.: Netflix/mat. prasowe

Jeden z antagonistów serii. Przyrodni brat Haralda Sigurdssona. 

Olaf uczestniczył w łupieżczych wyprawach wikingów. Brał udział w inwazjach Swena Widłobrodego i Kanuta Wielkiego na Anglię. Po śmierci Swena Widłobrodego, króla Danii i Anglii, który podbił też Norwegię, Olaf został powołany na króla przez współziomków. Głównym instrumentem ugruntowania swojej władzy uczynił chrześcijaństwo - sam nawrócił się podczas powrotu z Anglii i wprowadzał nową wiarę wśród pobratymców (w finale pierwszego sezonu serialu Olaf brutalnie pacyfikuje fikcyjną osadę Kattegatt, by podporządkować sobie niezależnych pogańskich wikingów).

Po przybyciu Kanuta Wielkiego do Norwegii musiał uciekać z kraju. Schronił się na dworze księcia nowogrodzkiego i kijowskiego Jarosława Mądrego. W serialu Olaf i Harald przedstawieni są jako wrogowie, tak naprawdę byli sojusznikami w walce z Kanutem Wielkim o tron Norwegii. 

W 1030 roku Olaf, z pomocą Haralda Sigurdssona, podjął próbę odzyskania władzy w Norwegii. Został jednak pokonany przez Kanuta Wielkiego w bitwie pod Stiklestad. W obliczu klęski zamordowali go jego właśni żołnierze. Uznano go męczennika za wiarę i kanonizowano - stąd znany jest w historiografii jako Olaf II Święty. Po jego śmierci Harald Sigurdsson musiał uciekać na Ruś Kijowską. 

Kanut Wielki - Bradley Freegard

Bradley Freegard jako Kanut Wielki. Fot.: Netflix Bradley Freegard jako Kanut Wielki. Fot.: Netflix/mat. prasowe

Jeden z najambitniejszych władców wczesnośredniowiecznej Europy. Był synem króla Swena Widłobrodego, władcy Danii, a następnie także Norwegii i Anglii, oraz wnukiem Mieszka I - jego matką była Sygryda (Świętosława), córka polskiego księcia i Dobrawy.

Jako młodszy z potomków Swena, musiał wywalczyć sobie władztwo samodzielnie - starszy Harald objął władzę w Danii, zaś Kanut dokonał podboju Anglii zakończonego sukcesem w 1017 roku (podbój ten widzieliśmy w ubiegłym sezonie, przy czym przedstawiony jest on jako element budowania przez Kanuta własnego imperium już za czasów życia jego ojca). Wspomogły go wówczas prawdopodobnie posiłki nadesłane przez jego wuja, Bolesława Chrobrego. 

Następnie musiał walczyć o tron Norwegii, utracony jeszcze przez jego ojca. Jego rywalem był Olaf Haraldsson, którego pokonał w bitwie pod Stiklestad. 

Kanut stworzył imperium, którego sercem była Dania, a które rozciągało się od Anglii po Norwegię i Szwecję. Rozpadło się ono wkrótce po jego śmierci.

Emma z Normandii - Laura Berlin 

Laura Berlin jako Emma z Normandii. Foto.: Netflix/mat. prasowe

Druga żona Kanuta Wielkiego (od 1017 roku). Była wdową po królu Anglii Ethelredzie II Bezradnym i macochą Edmunda Żelaznobokiego. Żeniąc się z żoną poprzedniego władcy, Kanut umacniał swoją pozycję na tronie Anglii. Małżeństwo z Emmą zabezpieczało też relacje władcy z jej ojcem Ryszardem Nieustraszonym, władcą Normandii znajdującej się po drugiej stronie kanału La Manche. 

Z Ethelredem miała synów Edwarda (późniejszego króla Anglii Edwarda Wyznawcę) i Alfreda. Jej syn zrodzony ze związku z Kanutem, Hardekanut, został po śmierci ojca królem Anglii i Danii. Odgrywała ważną rolę podczas 

W serialu przedstawiona jako inteligentna i niezależna kobieta, potrafiąca zaimponować swojemu mężowi. 

Ælfgifu (Aelgifu) z Northampton - Pollyanna McIntosch  

Pollyanna McIntosch jako Ælfgifu (Aelgifu) z Northampton. Fot.: Netflix/mat. prasowe

Córka earla (możnowładcy) Yorku. Pierwsza żona Kanuta i matka jego dwóch synów: Swena i Harolda Zajęczej Stopy. Została odprawiona przez króla (sam Kanut uznał ich związek za nieprawomocny, jako że była to ceremonia pogańska, która odbyła się przed nawróceniem się na chrześcijaństwo - pokazano to w pierwszym sezonie serialu), by ten mógł poślubić Emmę z Normandii.

Była matką synów Kanuta Wielkiego: Harolda Zajęczej stopy (późniejszego króla Anglii) oraz Swena Knutssona (władcę Norwegii). 

W serialu przedstawiona jako podstępna i wytrawna polityczka. 

Godwin z Kentu - David Oakes

David Oakes jako Godwin z Kentu. Fot.: Netflix/mat. prasowe

Jeden z najpotężniejszych ludzi we wczesnośredniowiecznej Anglii, earl Wesseksu z nadania Kanuta Wielkiego (w serialu: z nadania Swena Widłobrodego). Godwin był ojcem króla Anglii Harolda II. 

W serialu "Wikingowie: Walhalla" przedstawiony jako główny stronnik młodocianego króla Anglii Edmunda Żelaznobokiego (marionetki w ręku Swena Widłobrodego i Kanuta, utrzymywanego przy władzy i tytule tylko po to, by zabezpieczyć lojalność możnowładców anglosaskich; w prawdziwej historii Edmund i Kanut podzielili między siebie Anglię), którego zdradza i skrytobójczo morduje (Edmund faktycznie został zamordowany w 1016 roku) w zamian za przyznaną mu przez Wikingów pierwszą pozycję wśród panów Anglii.

Harekr - Bradley James

Bradley James jako Harekr. Fot.: Netflix/mat. promocyjne

Postać fikcyjna. Jarl (pan, przywódca) Jomsborga - potężnego miasta wikingów, jednego z najważniejszych ośrodków handlowych na Bałtyku. Do osady trafia na początku drugiego sezonu Freydís.

Jomsborg znajdował się u ujścia Odry, najprawdopodobniej na obszarze wyspy Wolin. Był jedną z dwóch najpotężniejszych osad wikingów na ziemiach polskich. Drugą było Truso umiejscowione u ujścia Wisły lub rzeki Elbląg. 

Bohater inspirowany jest być może historyczną postacią Håreka z Tjøtty, wikińskiego lidera opozycji pogańskiej wobec misji chrystianizacyjnej Olafa.

Georgios Maniakes - Florian Muntenau

Jeden z najwybitniejszych dowódców swoich czasów. Generał cesarstwa bizantyjskiego, któremu udało się częściowo odbić Sycylię z rąk Arabów. Dokonał tego przy udziale gwardii wareskiej, na czele której stał Harald Sigurdsson. 

Sława Maniakesa i jego pozycja stały się tak silne, że wódz został obwołany przez swoje wojska cesarzem, co oznaczało bunt przeciwko legalnej władzy. W 1043 roku jego wojska starły się z siłami cesarza Konstantyna pod Salonikami. Georgios poległ w walce.

Oprac. Bartłomiej Makowski