Biedny umysł. Rzecz o wykluczeniu społecznym

"Stać mnie na bilet do teatru, to biedny nie jestem". Takie założenie na pewno poprawia humor, ale czy jest prawdziwe? Nie, jeśli przyjmiemy, że wykluczenie społeczne zaczyna się w głowie, a nie na drabinie społecznej.

Wykluczenie społeczne określa sytuację w której dana jednostka będąca członkiem społeczeństwa nie może normalnie uczestniczyć w działaniach wspólnoty, przy czym ograniczenie to nie wynika z jej wewnętrznych przekonań, ale znajduje się poza kontrolą wykluczonej jednostki i często, choć nie zawsze, wynika z trudnej sytuacji ekonomicznej.
 - Bezdomność i bieda tkwią w umyśle i w duszy człowieka dotkniętego tymi problemami - wyjaśnia Anna Niepiekło z Fundacji Kapucyńskiej. - Dlatego ważne jest, żeby system polityki społeczno - ekonomicznej był na tyle dobrze rozbudowany, żeby stać nas było nie tylko na pomoc doraźną, ale też na długofalowe wsparcie, nie tylko finansowe.  
Problem wykluczenia społecznego porusza też monodram Jörga Menke-Peitzmeyer’a "Biedna, ale sexi" przygotowany przez zespół Teatru Powszechnego w Warszawie. Główna bohaterka mocno i bez sentymentalizmu mówi o ubóstwie i wykluczeniu społecznym, na które się nie zgadza: - Problemem Marzeny nie jest bieda rozumiana jako życie w ubóstwie, tylko życiowa nieporadność, która na dodatek jest dziedziczna - opowiada odtwórczyni roli głównej Magda Wróbel. - Ani jej rodzice, ani ona nie potrafią odnaleźć się w rzeczywistości, która ich otacza. I nie mają narzędzi, żeby zmienić ten stan rzeczy.
"Biedna, ale sexi" to część nowatorskiego projektu "Teatr w klasie". Polega on na przedstawianiu w szkolnej klasie spektaklu dobranego tematycznie do aktualnych problemów, z którymi młoda widownia spotyka się lub może się spotkać. Sztuka, której bohater należy do tego samego pokolenia co widownia, staje się pretekstem do rozmowy na trudne tematy.
Posłuchaj całej rozmowy Justyny Dżbik z zaproszonymi gośćmi. Nagranie z "Poranka OnLine" znajdziesz w pliku dźwiękowym dołączonym do artykułu.
kul