Pierwsze stałe osady koczowników zostały odkryte przez hiszpańsko-kataloński zespół archeologów w Syrii. Z badań naukowców wynika, że ludzkość zaczęła prowadzić osiadły tryb życia już ok. 13 tys. lat temu.
Archeolodzy z Wyższego Instytutu Badań Naukowych w Madrycie oraz pracownicy katalońskiego Instytutu Mila i Fontales natknęli się w Syrii na pozostałości najstarszej dotychczas odkrytej na świecie stałej osady koczowników. Zespół naukowców, prowadzący od kilku lat prace poszukiwawcze na Bliskim Wschodzie, znalazł je w pobliżu miasta As-Suwajda, przy granicy syryjsko-jordańskiej.
- Wędrujące przed laty plemiona zaczęły ok. 13 tysięcy lat temu przechodzić pewne zmiany społeczne. Ewolucji zwyczajów towarzyszyło dążenie do związania się z jednym miejscem - powiedział Xavier Terradas z zespołu badawczego.
Archeologom na terenie stacji badawczej "Qarassa3" udało się odnaleźć pozostałości osady składającej się z 12 okrągłych chat o średnicy od 4 do 5 metrów. Dwie z nich wyraźnie wyróżniały się od pozostałych poziomem zastosowanych w nich rozwiązań budowlanych. Domy pierwszych osadników, konstruowane na bazie bazaltowych kamieni, pokrywane były poszyciem pochodzenia roślinnego.
Zdaniem iberyjskich naukowców, tezę o odkryciu jednej z pierwszych osad koczowniczych plemion potwierdza nie tylko stała, solidna konstrukcja wznoszonych budowli, ale także zastosowane w prastarej wiosce rozwiązania do pozyskiwania wody i żywności.
- Już sama lokalizacja, nad istniejącym tu przed wiekami jeziorem, sugeruje, że koczownicze plemiona zamierzały osiąść tam na stałe. Wokół osady znajdowała się fosa, a w okolicznych skałach odnaleźliśmy ponad 80 wykonanych przez człowieka dziur, które służyły do rozdrabniania zbóż - dodał Xavier Terradas.
(ew/pap)
