Kanały internetowe

Historia

Serwisy historyczne

Radiowe Centrum Kultury Ludowej

Studio Reportażu I Dokumentu Polskiego Radia

Orkiestra Polskiego Radia W Warszawie

Lektury Do Słuchania

Ramówka

Częstotliwości

Sklep

Szkolenia

Section05

Paweł Głowacki

Szuflady Leopolda Blooma

U nas puchnie pewność, że wystarczy być wrażliwym na los dzieci w Sudanie, by publicznie wykonać "Wariacje Goldbergowskie". Otóż – nie wystarczy. Żeby wykonać "Wariacje Goldbergowskie" – trzeba umieć grać na fortepianie Zobacz więcej na temat: TEATR

Nawet w blasku lata

Ich ruch – coś jakby zdumienie, zdziwione gesty marionetek, którym nagle przecięto sznurki łączące ich ciała z krzyżem w łapie lalkarza nad nimi, gdzieś wysoko, bardzo wysoko. Ich taniec – skulone, dyskretne, małe drgnienia. Zobacz więcej na temat:

Dziewięć wiewiórek Timofieja Pnina

Żyć, nawet tak boleśnie, jak żył Vladimir Nabokov – to stanowczo za mało, by pisać jak Nabokov. Życie bolesne starcza na niewiele, na bardzo niewiele. Tylko na to, by pisać jak Aleksander Sołżenicyn. Zobacz więcej na temat: Aleksander Sołżenicyn literatura Vladimir Nabokov

Spojrzeć na świat poprzez teatr

Zapraszamy na rozmowę o felietonistyce, która staje się dyskusją o estetycznych poglądach i spojrzeniu na rzeczywistość - poprzez teatr. Zobacz więcej na temat: eseistyka TEATR

Nieszczęśliwa miłość dworzanina

Pereł „Króla Ubu” Jana Klaty w istocie – nie ma. Są jak bezładna kupa suchawych, wydrążonych badyli, fatalnie udających życie. A niby co sensownego da się wyssać z niczego? Zna ktoś odpowiedź? Lepiej dać sobie spokój. Lepiej w ogóle nie zaczynać. Zobacz więcej na temat: TEATR felieton

Bukiet bratków

Moc "Portrecisty" Irka Dobrowolskiego to pokora wobec chłodu pamięci Wilhelma Brasse. Nikt nie upiększa chłodu patosem, nie stawia go na koturnach, niczym nie dekoruje. Ten chłód brzmi czysto. Zobacz więcej na temat: TEATR

Wielkie Centrum Oburzenia

Stwórzmy elokwentnym wierzbom godne ich strzelistego szumu wielkie Centrum Oburzenia i Protestu im. Rejtana. Niechaj się tam wierzby oburzają do woli, niech sobie protestują bez skrępowania, do wiwatu. My zaś powróćmy do spraw poważnych. Zobacz więcej na temat: Ida protest TEATR

Powrót

Kto dziś tak pamięta? Można by wyrecytować nazwiska wielkich polskich aktorek, których już nie ma, a także tych, co są, bardzo są, i nazwiska wielkich aktorów, i zapytać: Kto potrafi tak do nich wszystkich wracać? Lepiej nie. Zobacz więcej na temat:

Odległy dzień braku sił

Przeszłość każe zasłaniać się przed odruchem czułości. Trzeba się zasłaniać. Brak sił, by przyjąć czułość. "Ostatni dzień lata" Konwickiego - większy niż Polska roku 1957 i roku 2015 – jest opowieścią o tym małym, cichym "Nie". Zobacz więcej na temat: FILM Tadeusz Konwicki literatura

Kieliszek cienia

Właśnie na tym polega ta księga ogromna – na powolnym błądzeniu po niej, błądzeniu bez naiwnej nadziei, że się jakąś ostateczną prawdę, jakieś przesłanie, jakąś tezę na końcu błądzenia odkryje. Zobacz więcej na temat:

Wędrówka na północ

Z szarym pudłem w garści, na powrót okutana mysim habitem, idzie szarą drogą dokądś. Wraca? Na końcu wędrówki – szary klasztor? Idzie. Tylko to jest pewne. I że za nią – kości w nowym dole pod zapamiętanym drzewem. Zobacz więcej na temat: TEATR

Emerytowany pastuszek gęsi

Jak tu się dziwić, że kiedy Stuhr kręcił swój kabaret w Starym Sączu, miasto było dokumentnie wyludnione. Po prostu – mieszkańcy uciekli. Zostało tylko dwóch, którzy dywan trzepali za piwo. Zobacz więcej na temat: Jerzy Stuhr Nikołaj Gogol TEATR telewizja

Ulica 500 śladów

Frycz, Jarema, Pronaszko, Mikulski i reszta – ich rysunki są w istocie portretami nut. Są zrobionymi z kresek i plam pokornymi odpowiedziami na brzmienia Pendereckiego, Verdiego, Mozarta lub Szymanowskiego. Zobacz więcej na temat: Kraków wystawa

Troska o małego człowieka

Rychcik, zwany "niegrzecznym chłopcem polskiego teatru", zlituje się może, zacznie być grzeczny i aby wyrównaniem działania ciążenia ziemskiego szanse zawodników wyrównać – usadzi karła na pięciotomowej encyklopedii powszechnej? Oby. Zobacz więcej na temat: Adam Mickiewicz TEATR Poznań

Prawdziwe życie "Hamleta" Konrada Swinarskiego

Uporczywie pustoszeją krzesła, na których siedzieli aktorzy, scenografowie i kompozytor, kiedy dawno, bardzo dawno temu wszedł do sali prób Konrad Swinarski, uśmiechnął się cienko i rzekł: "Hamlet". Zobacz więcej na temat: Jerzy Trela Konrad Swinarski TEATR William Szekspir Anna Polony

Bawić się jak dzieci

W "Wałkoniach" kelner Antonio, przyglądając się chmurom sunącym nad miasto, słucha bezszelestnego czasu. Niech słucha. Niech patrzy. Trzeba zostawić go w spokoju. Tylko tyle. I trzeba patrzeć, jak patrzy. I bawić się, patrząc, jak patrzy. Zobacz więcej na temat: FILM Włochy

Ogrody Papieru i Słów

Jana Kotta - który niechaj się na wysokościach bawi w swoje setne urodziny – nie ma od lat. Ilu z tych, co dziś robią teatr, czyta napisane przezeń portrety istoty teatru - podobizny czystości Nõ, Bunraku, Kabuki? Palców ręki za dużo, by zliczyć. Zobacz więcej na temat: Jan Kott TEATR felieton

Tylko trochę chłodu

"Mnie także nie ma. Wyśniłem świat, tak jak ty wyśniłeś twoje dzieło, mój Szekspirze, a pośród rozlicznych kształtów moich snów byłeś i ty, który, tak jak ja, jesteś wieloma i nikim.” Zobacz więcej na temat: William Szekspir TEATR Jan Klata