Karolina Sulej w PolskieRadio.pl

Ubrania bez stygmy, moda, która nie wyklucza

Moda, choć wszyscy jesteśmy, jak też podkreśla nazwa programu, ludźmi w ubraniach, nie jest dla nas wszystkich tak samo dostępna. I używam tego przymiotnika tak, jak rozumiemy go w przypadku architektury: chcemy, aby domy, aby miasta były dostępne. Tymczasem nasze tekstylne "domy" są wciąż zamknięte dla wielu osób, wielu ciał, w szczególności tych z niepełnosprawnościami.

W czym najczęściej chodzimy po domu i czym jest dla nas "strój domowy"?

Podomka, szlafrok, peniuar, a może po prostu homewear? W czym najchętniej chodzimy po domu i jak zmieniały się te stroje na przestrzeni lat? Czy różnią się diametralnie od tego, w czym pokazujemy się światu, czy granica między domowym luzem a uliczną modą coraz bardziej się zaciera?

Niegdysiejsze konkury i dzisiejsze randkowanie: niby różne, a zaskakująco podobne

XIX wiek - zdawałoby się, tak dawno. A jednak, jak się okazuje, jeśli chodzi o nasze fantazje o randkowaniu i realność natury ludzkiej, zaskakująco blisko. O niebezpiecznych związkach miłosnych konkurów niegdyś i dzisiejszej kulturze randkowania Karolina Sulej rozmawia z Alicją Urbanik-Kopeć, doktorką historii kultury, pisarką, popularyzatorką historii i herstorii prowadzącą profil Instytut_Humanizowania_Historii. Zobacz więcej na temat: Trójka STYL ŻYCIA moda randki Trójka

"Ludzie w Ubraniach" - nowa audycja Karoliny Sulej. Na początek o stroju porodowym

Wszyscy jesteśmy ludźmi w ubraniach: to kultura, która przylega do naszej skóry codziennie. Co z tego wynika? Jak nam się w tych ubraniach żyje, jak wpływają na to, jak celebrujemy święta, kochamy się, grupujemy, oceniamy? O tym będziemy mówić w kolejnych audycjach Karoliny Sulej "Ludzie w Ubraniach". W pierwszej audycji poruszyliśmy temat strojów porodowych i ich znaczenia dla rodzących.

To mnie "triggeruje", czyli właściwie co?

Przed filmami pokazują się "tagi", które mówią o tym, jakie potencjalnie kontrowersyjne/zakazane czy poruszające tematy zawiera film - od seksu po papierosy - to papierek lakmusowy kulturowej poprawności. To tylko jeden z przykładów tego, jak kultura coraz bardziej dąży do tego, żeby przekazy, które mogą poruszyć - co dzieje się zarówno w dziełach klasy C jak i wysokiej sztuce - były jakoś oznaczane.

Wielka sztuka strasznych ludzi. Czy należy oddzielić twórcę od dzieła?

Za każdym dziełem sztuki, które podziwiamy, stoi twórca. On również może mieć swoje grono fanów. Co jednak, kiedy artysta bądź artystka ma na koncie wyroki lub odpowiedzialność za brutalne, niemoralne, a nawet okrutne zachowania? Czy ze względu na karygodne czyny powinniśmy skazać jego/jej twórczość na zapomnienie?

Karolina Sulej

Pies a sprawa mody

Stanik: skrawek materiału, ale jakże znaczący