Historia

Maryla Wereszczakówna. Ukochana Mickiewicza, "otruta jego poezją"

Ostatnia aktualizacja: 28.12.2023 05:48
- Mam wrażenie, że na końcu to Maryla stała się ofiarą tej wielkiej miłości, która u Mickiewicza wyładowała się w poezji. On później przecież wielu rzeczy doświadczył, a tęskniąca Maryla została na prowincji, można powiedzieć: otruta tą poezją - mówiła Maria Danilewicz-Zielińska, prawnuczka Maryli Wereszczakówny, na antenie Radia Wolna Europa. 
Maryla Wereszczakówna na drzeworycie Jana Krzysztofa Damela z 1887 roku
Maryla Wereszczakówna na drzeworycie Jana Krzysztofa Damela z 1887 roku Foto: Polona/Domena publiczna

Maryla Puttkamerowa - z domu Wereszczaka - zmarła 28 grudnia 1863. Była pierwszą wielką miłością Adama Mickiewicza. Związek z nią zainspirował poetę do napisania nie tylko IV części "Dziadów", lecz także licznych wierszy - m.in. "Świtezianki".  

Posłuchaj
04:16 prawnuczka Maryli.mp3 Historyk literatury Maria Danilewicz-Zielińska opowiada o związku swojej prababci Maryli Wereszczakówny z Adamem Mickiewiczem. (RWE, 09.08.1960) 

Nowoczesna i lekko ekscentryczna

Adam Mickiewicz poznał Marylę Wereszczakównę prawdopodobnie w sierpniu 1820 roku, gdy po raz pierwszy odwiedził swojego kolegę ze studiów Michała Wereszczaka (brata Maryli) w jego rodzinnym majątku w Tuhanowiczach (obecnie wieś nosi nazwę Korczowa i leży w granicach Białorusi). Córka marszałka szlachty powiatu nowogródzkiego była młodsza od poety równo o rok: urodziła się bowiem 24 grudnia 1799 roku.

"Nie mogła ona nazwać się piękną [...], ale miała ten wdzięk i powab, który stanowi istotę i główny urok piękności. Kibić kształtna, wzrost średni, twarz pogodna i miła, oczy niebieskie, spojrzenie wyraziste i czułe, uśmiech naiwny i figlarny zarazem" – opisywał ją poeta Antoni Edward Odyniec w swoich "Wspomnieniach z przeszłości".

Wereszczakówna otrzymała staranne domowe wykształcenie - znała włoski i francuski, a także dobrze grała na fortepianie. Jak pisze Jarosław Marek Rymkiewicz w notatce poświęconej szlachciance, opublikowanej w książce "Mickiewicz. Encyklopedia", ukochana poety była - jak na owe czasy - kobietą niezwykle nowoczesną, a przy tym lekko ekscentryczną. Paliła fajkę, grała w szachy, chętnie czytała książki i odbywała samotne konne wycieczki. Swoje nastroje natomiast podkreślała przepasując się szarfą, której kolor zależał od jej aktualnego humoru. 

Mimo że dziewczyna była od kilku miesięcy zaręczona z hrabią Wawrzyńcem Puttkamerem herbu Bradocice, pomiędzy nią a Mickiewiczem zaczęło się rodzić uczucie. Gdy jednak w lutym 1821 roku odbył się ślub Wereszczakówny i Puttkamera, rozgoryczony poeta zdecydował się zerwać kontakt z ukochaną i wyjechać. 

Niedoszły pojedynek, nieudane samobójstwo

Mickiewicz osiadł w Kownie i wiosną 1821 roku związał się z żoną miejscowego lekarza Karoliną Kowalską.

- Wierni przyjaciele jak najdokładniej donosili Maryli o tym romansie. Wydaje mi się, że ona te informacje brała sobie do serca i bardzo cierpiała z tego powodu - mówiła Maria Danilewicz-Zielińska na antenie Radia Wolna Europa. 

Nowa miłość poety nie była jednak trwała. Gdy w okresie Wielkanocy związek autora "Pana Tadeusza" z mężatką wyszedł na jaw, a w mieście wybuchł skandal, Mickiewicz zdecydował się przeczekać całą sytuację w Tuhanowiczach, gdzie ponownie spotkał swoją dawną sympatię. Jak opowiadała Maria Danilewicz-Zielińska, niedługo potem pomiędzy młodymi zawiązał się romans. 

Ich związek trwał niespełna dwa lata i obfitował w wiele dramatycznych wydarzeń. Jak pisze historyk Sławomir Koper w swojej książce "Kobiety w życiu Mickiewicza", we wrześniu 1822 roku zrozpaczona Wereszczakówna - nie mogąc dłużej znieść rozłąki z kochankiem - próbowała popełnić samobójstwo, zażywając śmiertelną dawkę laudanum, czyli nalewki z opium. Niespełna dwa miesiące później natomiast Mickiewicz przybył ze swoim przyjacielem Teodorem Łozińskim (jako sekundantem) do Bolciennik i wyzwał Puttkamera na pojedynek, chcąc się w ten sposób pozbyć rywala. Hrabiemu na szczęście udało się wówczas uspokoić porywczego poetę, co zapobiegło niepotrzebnemu rozlewowi krwi.

Kochankowie chcieli również wspólnie uciec za granicę. Autorem planu prawdopodobnie był bliski znajomy pary poeta Jan Czechot. Zamysł był prosty: najpierw Mickiewicz miał uzyskać paszport i wyjechać z kraju, a niedługo później miała do niego dołączyć ukochana. Pomysłu tego nigdy nie udało się jednak zrealizować. 

"Kochana Maryo, ja ciebie szanuję i ubóstwiam jak niebiankę"

Romans Mickiewicza i Wereszczakówny zakończył się w połowie 1823 roku. Według relacji Władysława, syna poety, autor "Pana Tadeusza" do końca życia przechowywał jednak pamiątki swojej pierwszej wielkiej miłości, w tym m.in. miniaturowy portret kochanki. 

Burzliwy związek z Wereszczakówną niewątpliwie wywarł wielki wpływ na twórczość Mickiewicza. Najbardziej znanym pomnikiem romansu jest IV część "Dziadów" (wydana w kwietniu 1823 roku w Kownie), w której poeta przedstawił nieszczęśliwą miłość Gustawa do Maryli. Do swojego związku wieszcz nawiązywał również w licznych wierszach - m.in. w "Pierwiosnku"," Świteziance", "Kurhanku Maryli", utworze "Do M***" i w balladzie "To lubię". Do naszych czasów zachowało się także wiele listów, które zakochani wymieniali między sobą za pośrednictwem poety Tomasza Zana.

Posłuchaj
05:00 _Trojka_Literacka.mp3 Historycy literatury prof. Grzegorz Marzec i prof. Anna Nasiłowska mówią o Marii Wereszczakównie i jej wpływie na twórczość Adama Mickiewicza. Fragment audycji Magdaleny Złotnickiej z cyklu "Trójka literacka". (PR, 23.05.2021) 

***

Zobacz także:
***

Niewiele wiadomo o losach Wereszczakówny po 1823 roku. W 1833 roku wraz z Wawrzyńcem Puttkamerem została aresztowana za udział w konspiracyjnej działalności niepodległościowej. Po śmierci męża w 1850 roku przeniosła się do majątku Brażelce (dzisiejsza Białoruś), gdzie zmarła trzynaście lat później. 

jb

Podczas pracy korzystałam z książki "Encyklopedia. Mickiewicz" Jarosława Marka Rymkiewicza, Aliny Witkowskiej, Marty Zielińskiej i Doroty Siwickiej (hasło: "Puttkamerowa Maria". Książka została wydana w Warszawie w 2011 roku), ze "Wspomnień z przeszłości" Antoniego Edwarda Odyńca (Warszawa, 1884) i z książki Sławomira Kopra "Kobiety w życiu Mickiewicza" (Warszawa, 2010). 


Czytaj także

Juliusz Słowacki. Wieszcz, którego nie chcieliśmy

Ostatnia aktualizacja: 04.09.2024 06:00
Pod wieloma względami miał pecha. Zanim przedwcześnie zmarł, musiał żyć w czasach, gdy gwiazdą był Adam Mickiewicz. Publiczność żądała tylko jednego geniusza. Ale w "Beniowskim" zapowiadał: "moje będzie za grobem zwycięstwo". I chyba miał rację.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Zemsta i Krzyżacy. Ile jest Konrada von Wallenrode w Konradzie Wallenrodzie?

Ostatnia aktualizacja: 20.08.2024 05:30
20 sierpnia 1393 roku zmarł wielki mistrz krzyżacki Konrad von Wallenrode. Kojarzy się on przede wszystkim z bohaterem poematu Adama Mickiewicza "Konrad Wallenrod". I choć wieszcz podczas pisania inspirował się życiem średniowiecznego wojownika, losy wykreowanej przez niego postaci są zupełnie zmyślone. 
rozwiń zwiń
Czytaj także

Towarzystwo Filomatów. Mickiewicz debiutuje jako poeta i biurokrata

Ostatnia aktualizacja: 01.10.2024 05:50
– Towarzystwo Filomatów, czasami posądzane o związki z masonerią, miało bardzo rozbudowaną hierarchię, referaty wygłaszano co tydzień, a wielkie posiedzenia wyborcze odbywały się co trzy miesiące – mówił w Polskim Radiu w 2002 roku dr Eligiusz Szymanis, znawca literatury romantycznej.
rozwiń zwiń
Czytaj także

"Sol Salutis - mowa liczb". Wojnarowski: Mickiewicz to nie tylko romantyzm, ale i matematyka

Ostatnia aktualizacja: 12.12.2021 13:30
- Zorientowałem się, że Adam Mickiewicz ze światem matematyki ma całkiem dużo wspólnego - mówił w Polskim Radiu 24 Jakub Wojnarowski, autor multimedialnej instalacji "Sol Salutis - mowa liczb". 
rozwiń zwiń