18 rok pontyfikatu. Do najważniejszych wydarzeń tego roku należała pielgrzymka do Niemiec. Papież w czerwcu 1996 roku po raz pierwszy odwiedził zjednoczone Niemcy. W trakcie ekumenicznej Liturgii Słowa w Paderborn, Jan Paweł II nawiązał do najnowszej historii tej części Europy.
"Od czasu mojej ostatniej wizyty w Niemczech w 1987 roku polityczny obraz Europy zmienił się w sposób niewyobrażalny. Runął Mur, ludzie spoza żelaznej kurtyny po czterdziestu latach komunistycznej dyktatury otrzymali cenny dar wolności. Tę nową wolność trzeba teraz wspólnie zagospodarować. Otwierają się nowe możliwości i rodzą nowe zadania, które pozwolą sprostać wyzwaniom Wschodu i Zachodu".
Jednocześnie zaapelował, szczególnie do młodych chrześcijan, o ewangelizację ateistycznej wschodniej Europy.
Duchowa pustynia ateistycznych reżimów
"Na Wschodzie ateistyczne reżimy pozostawiły w sercach wielu ludzi, zwłaszcza młodych, duchową pustynię; Zachodowi zagraża nieumiarkowany konsumpcjonizm, który może doprowadzić do zdławienia duchowych wartości społeczeństwa. Nowa ewangelizacja jest zatem nakazem chwili. Nie chodzi przy tym o "restaurację" dawno minionej epoki. Trzeba raczej z odwagą stawiać nowe kroki. Na nowo musimy wspólnie głosić mieszkańcom Europy wyzwalające i radosne orędzie Ewangelii. Równocześnie trzeba odkryć chrześcijańskie korzenie Europy, by budować cywilizację, w której głoszone przez chrześcijańską wiarę wartości prawdziwego człowieczeństwa znajdą poczesne miejsce".
Następnego dnia, w Berlinie papież beatyfikował dwóch męczenników dyktatury nazistowskiej, ks. Bernharda Lichtenberga i ks. Karla Leisnera. W trakcie uroczystości pożegnalnych pod Bramą Brandenburską papież powiedział m.in.: "Berlińczykom i wszystkim Niemcom, którym jestem wdzięczny za pokojową rewolucję, jaka doprowadziła do otwarcia tej bramy, mówię: Ducha nie gaście. Trzymajcie tę bramę otwartą dla siebie i innych".
Beatyfikacja męczenników z Pratulina
Wielkie znaczenie, szczególnie dla wyznawców kościoła unickiego miała beatyfikacja Wincentego Lewoniuka i jego 12 towarzyszy – Daniela Karmasza, Łukasza Bojko, Konstantego Bojko, Konstantego Łukaszuka, Bartłomieja Osapiuka, Aniceta Gryciuka, Filipa Geryluka, Ignacego Frańczuka, Jana Andrzejuka, Maksyma Hawryluka, Onufrego Wasiluka i Michała Wawrzyszuka, zamordowanych w Pratulinie, w styczniu 1874 roku przez Kozaków.
Tego samego dnia wieczorem papież trafił do polikliniki Gemelli z objawami ostrego zapalenia wyrostka robaczkowego. 8 października 1996 Ojciec Świety został poddany operacji. Następnego dnia, choć w komunikacie lekarskim stwierdzono, iż rekonwalescencja przebiega normalnie, do kliniki napływały z całego świata depesze i listy z życzeniami szybkiego powrotu do zdrowia. Jan Paweł II już dwa dni po operacji rozpoczął sprawowanie codziennych obowiązków, łącznie z krótkimi audiencjami.
15 października papież powrócił z polikliniki Gemelli do Watykanu i następnego dnia, w 18. rocznicę pontyfikatu, zgromadzonym pielgrzymom przed Bazyliką św. Piotra udzielił błogosławieństwa.
Na podst. "Ilustrowanego kalendarium Wielkiego Pontyfikatu"
